H Φυγή χωρίς τέλος, ολοκληρώθηκε το 1927 στο Παρίσι, μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου. Είναι ίσως το πιο προσωπικό μυθιστόρημα του Γιόζεφ Ροτ. Μέσω της αναδρομικής εξέτασης του παρελθόντος, της νοσταλγίας και της θλίψης, καθρεφτίζει την προσωπική πνευματική εμπειρία του συγγραφέα για την εξορία, εκφράζει πολλές από τις απόψεις του για τη μοντέρνα ευρωπαϊκή κοινωνία και αντανακλά τη μοίρα του παροπλισμένου διανοητή που δεν βρίσκει τον ρόλο του στον αλλαγμένο κόσμο