

Το πάθος χιλιάδες φορές

Στο μυθιστόρημα "Το πάθος χιλιάδες φορές" της Ζυράννας Ζατέλη, η συγγραφέας μας ταξιδεύει σε έναν κόσμο όπου οι νεκροί επιστρέφουν και οι μύθοι ξαναζωντανεύουν. Η ιστορία, που διαδραματίζεται σε ένα αινιγματικό τοπίο, αναδεικνύει τη διαρκή αναζήτηση της ανθρώπινης ψυχής για την αλήθεια και την αγάπη, αποτυπώνοντας την ένταση των συναισθημάτων και των πάθων που μας καθορίζουν.
Η πλοκή αναπτύσσεται γύρω από την επιστροφή των «άσωτων» και την αλληλεπίδραση τους με τους ζωντανούς. Η Λεύκα, μια μικρή ελαφίνα που μεταμορφώνεται σε γυναίκα, είναι η κεντρική φιγούρα που αφηγείται τις μνήμες και τις επιθυμίες τους. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, η αναζήτηση της ταυτότητας και η επαφή με το παρελθόν δημιουργούν μια έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Η γραφή της Ζατέλη είναι ποιητική και γεμάτη εικόνες, με μια ροή που σε παρασύρει σε έναν κόσμο γεμάτο μαγεία και μυστήριο. Η γλώσσα της είναι πλούσια και ανατρεπτική, προσεγγίζοντας τις ψυχές των χαρακτήρων με ευαισθησία και βάθος.
Αν αναζητάς ένα βιβλίο που συνδυάζει τον μύθο με την πραγματικότητα και προκαλεί τον αναγνώστη να επαναστατήσει απέναντι στα πάθη της ζωής, τότε "Το πάθος χιλιάδες φορές" είναι η ιδανική επιλογή. Μην το χάσεις!
Τα πολύ παλιά τα χρόνια, στο ξεκίνημα των καιρών και στο μακρινότερο σημείο της γης ήταν μια πόρτα. Μια κλειδωμένη πόρτα. Aπό όλες τις μεριές του κόσμου ταξίδευαν άντρες και γυναίκες με κλειδιά στο χέρι για να ανοίξουνε την πόρτα. Μα η πόρτα δεν άνοιγε με τίποτα.
Όποιος πίστεψε ότι οι νεκροί του πρώτου βιβλίου είχαν πεθάνει διαψεύσθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν γύρισαν όλοι οι «άσωτοι». Καταβεβλημένοι εν ζωή από τα στοιχεία της φύσης, από πάθη και έρωτες που δεν τους σήκωνε η πάνω μεριά της γης, τίναξαν από τον γιακά τους τα χώματα και επέστρεψαν θριαμβικά, για να δειπνήσουν όπως άλλοτε με τους ζωντανούς –μια νύχτα κόσμος ολόκληρος και το ανθρώπινο δράμα εν οίστρω–, μέχρι να έρθει η σεβαστή εκείνη ώρα, το πρώτο χάραμα, να ημερέψουν και να κρυφτούν ξανά ως όφειλαν στα σκότη. Και όλα τούτα υπό το άγρυπνο βαθύσκιωτο βλέμμα της Λεύκας, που αργότερα θα επιλέξει ως αληθινό της ψευδώνυμο το παράξενο όνομα Ραμάνθις Eρέβους. H μικρή ελαφίνα θα μεταμορφώνεται λίγο-λίγο σε γυναίκα, πάντα αινιγματική, ταγμένη στα δοξαστικά ξοδέματα της πένας της και προορισμένη να μιλάει στις ψυχές όπως μιλούν τα φύλλα όταν τ’ αγγίζει ο αέρας, περιφρουρώντας και μαζί απεικονίζοντας ανείπωτα μυστικά.



αξιολογήσεις
