Άμνετ

Ενα βιβλίο μυθοπλασίας σχετικά με την οικογενειακή ζωή του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, με μια πλοκή άψογα δεμένη..σε βάζει στο κλίμα της εποχής και σε συνταράζει με τις εικόνες..τα αισθήματα..τον πόνο από τον χαμό του μοναχογιού του ΑΜΝΕΤ αλλά και τον συγκλονιστικό χαρακτήρα και ρόλο που παίζει η βασική πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος η γυναίκα του Σαίξπηρ η Άγκνες. Μια πλοκή που συναρπάζει από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα.

Μόλις τελείωσα το βιβλίο του μήνα για το #bookclub @inthesamebook ... Όμορφο βιβλίο, ατμοσφαιρικό, με περιγραφές της αγγλικής εξοχής που μου θύμησαν έντονα την ατμόσφαιρα της επαρχίας στους Καλούς της #hannahkent ( αν και σε εκείνο το βιβλίο μιλάμε για Ιρλανδία, η γλαφυρότητα παραμένει, νιώθεις ότι περπατάς στο Στράτφορντ-απόν-Έιβον). Το βιβλίο είναι θλιβερό - πως να μην είναι άλλωστε, αφού πραγματεύεται ακριβώς το θάνατο ενός εντεκάχρονου αγοριού -, είναι λυρικό, η σκηνή του θανάτου του παιδιού στην αγκαλιά της μητέρας του με γονάτισε ολίγον συναισθηματικά. Από την άλλη πλευρά είναι η ιστορία της Άγκνες, της μητέρας, της κόρης, της αδερφής, της συζύγου. Της κοπέλας με το κιρκινέζι, της ορφανής, της γυναίκας που ήξερε να θεραπεύει χρησιμοποιώντας τα βότανα, που βοηθούσε όλους αλλά δεν κατάφερε να βοηθήσει τελικά το ίδιο της το παιδί. "..θα ξερίζωνα την καρδιά μου την ίδια να του τη δώσω αν μπορούσε ν' αλλάξει κάτι..". Η #maggieofarrell έχει κάνει εξαιρετική δουλειά κι εκτεταμένη έρευνα. Το βιβλίο αν και προϊόν μυθοπλασίας, επειδή ακριβώς βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα της ζωής της οικογένειας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, του πατέρα του Άμνετ, φαίνεται ιδιαίτερα ρεαλιστικό. Πείτε με ρομαντική, αλλά μου άρεσε η ιδέα ότι αυτό το αγόρι που χάθηκε το 1596 δεν ξεχάστηκε αλλά έγινε η αφορμή να γραφτεί αυτό το βιβλίο. ( Μοτίβο που συναντήσαμε και στο αγαπημένο Λήθη και Λίνκολν - λέτε τελικά οι συγγραφείς απλώς να ποντάρουν στην ευαισθησία μας;) Σε άλλα νέα τα έχω πάρει με τον αγαπητό κατά τα άλλα Ουίλιαμ Σαίξπηρ και πρέπει να μου υπενθυμίζω ότι οι αντιδράσεις των πρωταγωνιστών στα περιστατικά του βιβλίου έγιναν μόνο στη φαντασία της Maggie. Σε τελική ανάλυση, αν δεν είναι αυτό επιτυχία για έναν συγγραφέα, τι είναι;

Αυτό δεν είναι ένα βιβλίο για τον Σαίξπηρ. Είναι ένα βιβλίο για τη γυναίκα του την Αγκνες και τον γιο του Άμνετ. Το όνομα του βάρδου δεν αναφέρεται στο βιβλίο, ούτε καν το μικρό. Ούτε όταν η συγγραφέας μας ξεκαθαρίζει ότι πρόκειται γι' αυτόν με αδιαμφισβήτητο τρόπο στην ιστορική σημείωση στην αρχή του βιβλίου. Και κάνει πολύ καλά. Αλλιώς θα γινόταν άλλο ένα βιβλίο για τον Σαίξπηρ από τα εκατοντάδες που έχουν γραφτεί. Το όνομά του, έστω και το μικρό, θα βάραινε την αφήγηση. Το ενδιαφέρον θα επικεντρωνόταν αναγκαστικά σ' αυτόν και θα χάναμε όλες τις άλλες υπέροχες ιστορίες. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η περιγραφή του ταξιδιού του ιού της πανούκλας από την Αφρική στην Ευρώπη. Κάπως έτσι ταξιδεύουν και σήμερα οι ιοί, απλά τώρα μπορούν να πάρουν και το αεροπλάνο. Χαίρομαι που το βιβλίο αναφέρεται στον «Άμλετ». Μου δίνει τη δυνατότητα να κοιτάξω την τραγωδία από άλλη οπτική γωνία την επόμενη φορά που θα τη δω. Η συγγραφέας έκανε την έρευνά της, αλλά δηλώνει ότι μεγάλο μέρος του βιβλίου είναι μυθοπλασία. Κι όμως, μου φαίνονται όλα τόσο αληθινά. Θα μπορούσα να τα πιστέψω όλα. Θα ήθελα να είναι αλήθεια μέχρι και η τελευταία τελεία.

Το βιβλίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα της ζωής της οικογένειας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, που υπήρξε πατέρας τού Άμνετ. Πρόκειται για εξαιρετική δουλειά και οπωσδηποτε απαιτήθηκε προσεκτική έρευνα, ώστε όλα να έχουν ρεαλιστική χροιά. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την συγγραφέα, αλλά πολύ περισσότερο θα ικανοποιήσει κάθε αναγνώστη.

Το βιβλίο που απέσπασε το βραβείο Women's prize for fiction 2020, παρόλο που εκτυλίσσεται καιρό πριν, είναι τόσο διαχρονικό και σίγουρα ένα σπουδαίο μυθιστόρημα που δεν θα χρειαστεί περαιτέρω συστάσεις όταν το ξεκινήσετε. Η Ο' Φάρελ εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, μας μεταφέρει στον κόσμο του Άμνετ Σαίξπηρ, που χάνει τη ζωή του σε ηλικία 11 ετών. 4 χρόνια μετά, ο πατέρας του επηρεασμένος από το θάνατο του γιου του, θα γράψει ένα θεατρικό .... ονόματι Άμλετ!