Άγιο Αίμα

Το 1ο βιβλίο της τριλογίας ήρθε στα χέρια μου μετά την ανάγνωση του 2ου "άγιες ψυχές"κ θεώρησα ότι πρέπει να παρουσιαστεί οπωσδήποτε μιας κ αναφέρει τα γεγονότα πριν την έναρξη της επανάστασης του 1821. Τα ταραγμένα χρόνια που προετοίμαζαν την εξέγερση του έθνους αρχίζουν από τα ορλωφικά, 50 χρόνια πίσω, ένα κομμάτι της ιστορίας που έχει διερευνηθεί λιγότερο κ δεν είναι ευρέως γνωστό ,εκτός μερικών γεγονότων που συχνά έχουν μείνει στη μνήμη μας λανθασμένα σαν μέρος του 1821 ,όπως το Κούγκι κ η θυσία του Ζαλόγγου. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας με τη γνωστή μαεστρία στην χρήση του λόγου, διανθισμένη με ντοπιολαλιες στη ροή, που σπάνια θα χρειαστεί να δεις τις σημειώσεις, όπου αυτές υπάρχουν, αναπλάθει τα γεγονότα μέσα από δύο βασικούς ήρωες ,τους οποίους θα συναντήσουμε και στα επόμενα βιβλία. Η αφήγηση προσωπική,σκαλίζει τις ψυχές των χαρακτήρων τόσο άμεσα που αισθάνεσαι ότι σου μιλούν οι άνθρωποι κ ζεις μαζι τους. Οι χώροι περιγράφονται λιτά κ γίνονται άμεσα εικόνες στο νου καθως νιώθεις ότι είσαι εσύ αυτός που τους διαβαίνεις... Είμαστε στο Σούλι και θα ακολουθήσουμε τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση ,τους αγώνες κ την θηριώδη αντίσταση των Σουλιωτών στον Αλή Πασά μέχρι την αγριά εξόντωσή τους.Παρατηρούμε την προετοιμασία του έθνους όπου με περηφάνια κ θυσίες οδηγούνται στη μεγαλειώδη επανάσταση κ την προσπάθεια αποτίναξης του ζυγού των Οθωμανών. Μέσα από τους ήρωες κ την καθημερινότητά τους παρουσιάζονται με μαθηματική ακρίβεια όλα τα ιστορικά γεγονότα μέχρι την πολιορκία των Ιωαννίνων και την καταστροφή της πόλης από τον ίδιο τον Αλή Πασά που την υπερασπίζεται απέναντι στην οθωμανική στρατιά του σουλτάνου. Το βάρος της αφήγησης εδώ πέφτει στους ανθρώπους, στη ζωή κ τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της αντίστασης κ της φυγής τους κρατώντας βαθιά μέσα τους την οικογένεια ,την πίστη κ τον τόπο τους... Συμπερασματικά κατά τα γραφόμενα επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι σε κάθε κρίσιμη Εθνική στιγμή το εγώ του Έλληνα υπερβαίνει το ιδιοτελές συμφέρον κ λειτουργεί ως γλωσσικό, θρησκευτικό ,συναισθηματικό ,συλλογικό "εμείς" κατακτώντας το ακατόρθωτο...

Υπέροχο! Αναρωτιέμαι αν με κάποιο τρόπο ήταν εκεί όταν συνέβαιναν αυτά!