Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων

Ένα πολύ όμορφο μυθιστόρημα όπου στο τέλος σε αφήνει με ένα θετικό συναίσθημα. Η ευτυχία και η αγάπη μπορούν να έρθουν μέσα από τις δυσκολίες και από εκεί που δεν το περιμένεις!

Δεν με ενθουσίασε αν και οι κριτικές ήταν πολύ καλές. Μια ωραία ιστορία με όμορφες περιγραφές για το βιβλιοπωλείο και τα βιβλία αλλά μέχρι εκεί. Το love story δεν σε συγκινεί ούτε σε κρατάει.

Ένα feelgood βιβλίο με πολλές όμορφες στιγμές, αρκετές αστείες ατάκες και σκηνές, λίγα ευτράπελα που λύνονται γρήγορα και χαρακτήρες που ο καθένας έχει τις ιδιοτροπίες του αλλά δένουν όλοι μαζί σαν οικογένεια. Ένα γλυκό βιβλίο (ίσως θεωρηθεί και γλυκανάλατο από κάποιους) που με άφηνε με ένα χαμόγελο στα χείλη κάθε φορά που το διάβαζα. Δεν είναι πολύ μεγάλο βιβλίο μα ούτε και πολύ μικρό και κυλάει γρήγορα. Είναι το ιδανικό βιβλίο για τα Χριστούγεννα. Να κάθεσαι σε μια ζεστή και αναπαυτική πολυθρόνα, μαζί με μια ζεστή και χουχουλιάρικη κουβέρτα και με μία κούπα ζεστή σοκολάτα (ή ό,τι άλλο ρόφημα/ποτό θέλετε) και στο βάθος να ακούγεται μια όμορφη χριστουγεννιάτικη μελωδία καθώς το διαβάζετε.

Λονδίνο,Χριστούγεννα και ηρωίδα αρχαιολόγος...Ε, δεν ήθελα και πολύ για να ταυτιστώ και να αφεθώ στις σελίδες του... Ένα feelgood μυθιστόρημα που οι ήρωες είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που μέσα από την απλή και ήρεμη καθημερινότητα τους μας κάνουν να εκτιμήσουμε την ευτυχία που βρίσκεται κρυμμένη στα μικρά και απροσδόκητα πράγματα. Μέσα από το βιβλίο μεταφέρθηκα στην τσαγερι Fortnun k Μason όπου ήπια ένα ζεστό τσάι και έφαγα κέικ λεμόνι, περπάτησα τη συνοικία Τεμπλ του Λονδίνου κ θαύμασα και εγώ μαζί με τους ήρωες το άγαλμα του Τζον Μπεντζεμαν στο σταθμό σαν Πάνκρας... Ο κύριος Λίβινγκστον ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου moonlight books ,όπου έπιασε δουλειά η ηρωίδα μας ,μου έδειξε για άλλη μία φορά το πάθος που έχουν όσοι επιλέγουν αυτή τη δουλειά, για το διάβασμα και τη λογοτεχνία. Ένα πάθος καταιγιστικό που μεταδίδεται και συμπαρασύρει και τους γύρω του σαν μανιασμένη θάλασσα. Γιατί για να ονειρευτούμε δεν είναι απαραίτητο να κλείσουμε τα μάτια μας φτάνει να διαβάσουμε... Μία ιστορία που θα μας θυμίσει ότι οι αληθινές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων υπάρχουν. Άνθρωποι υποστηρικτικοί, γεμάτοι κατανόηση θα βρεθούν στο διάβα μας αρκεί να είμαστε αρκετά έξυπνοι να τους εκτιμήσουμε και να τους κρατήσουμε στη ζωή μας. Ένα βιβλίο που μιλάει για βιβλία για ανθρώπους που έχουν βαθιά εκτίμηση στην καλή λογοτεχνία και όλη η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από αυτό. Το απόλαυσα χαλάρωσα και αφέθηκα να με ταξιδέψει σε ένα όμορφο κόσμο πλημμυρισμένο με αληθινούς βιβλιόφιλους.

Άοσμο,άγευστο,άχρωμο.Γεματο κλισε ,σε τέτοιο σημείο που οι ήρωες δεν έχουν ούτε έναν φυσιολογικό διάλογο αλλά μια σειρά λογοπαιγνιων και λογοτεχνικών αποφθεγμάτων που όντας τόσο ψεύτικοι προσβαλλον την νοημοσύνη σου. Χαρακτήρες τόσο στερεοτυπικοι που νιώθεις πως τους έχεις ξαναδεί σε χιλιάδες άλλες αναφορές,βιβλία,ταινίες!(τους έχεις όντως δει αλλά πιο καλογραμμενους).Χωρίς βάθος και ουσία παρελαύνουν ανευροι κ κλισέ σε μια ιστορία χωρίς ραχοκοκαλιά,χωρίς ενδιαφέρον ,γραμμένη σαν καρτ ποσταλ του Λονδίνου κ τίποτε άλλο. Η μοναδική ιδιότητα της ηρωίδας είναι η νεραϊδενια ομορφιά της κ τα μεγάλα της μάτια που τίποτα δεν προσφέρουν στην εξέλιξη της ιστοριας, και τονίζεται ξανά κ ξανά και εν έτη 2022 κ γραμμένη από γυναίκα,εμένα με ενοχλεί . Σαν ιστορία δεν σου αφήνει τίποτα,είναι σα να βλέπεις μια τηλενουβέλα μεσημέρι Σαββάτου στην τηλεόραση και να σε μη σε νοιάζει αν σε πάρει κ ο ύπνος! Καλύτερα να αγοράσετε κάτι άλλο!Δεν αξίζει.