Η αρπαγή της Άνι Θόρν

Διαβάζεις φανατικά Stephen King ; Σου αρέσουν τα σκοτεινά, ψυχολογικά και λίγο "σάικο" βιβλία; Ε τότε λοιπόν έχεις κάνει την καλύτερη επιλογή. Η Tudor με το δεύτερο της βιβλίο καταφέρνει να μας κάνει να αναρωτηθούμε κατά πόσο είναι δυνατόν ένα παιδί να σε κάνει να βλέπεις εφιάλτες. Δεν θέλω να σου κάνω spoiler. Θα σου πω μόνο το εξής. Πως θα αισθανόσουν αν ένα πρωί ξύπναγες και το παιδί σου απλά δεν ήταν "το παιδί σου".

Το νέο ψυχολογικό θρίλερ της Σι Τζει Τιούντορ, συγγραφέα του best seller “ Ο άνθρωπος κιμωλία”, ήρθε για να μας συνεπάρει ακόμα μια φορά σε ένα κόσμο μυστηρίου. “ Η αρπαγή της Άνι Θορν” αναφέρεται στην εξαφάνιση της Άνι, ενός κοριτσιού οπού μετά από 48 ώρες επέστρεψε μυστηριωδώς. Ο αδερφός της Τζο Θορν είχε καταλάβει την αλλαγή της μετά την αρπαγή, κάτι είχε αλλάξει, δεν ήταν πια η ίδια. Μετά από 25 χρόνια ο Τζο λαμβάνει ένα μέιλ από άγνωστο αποστολέα που του ανακοινώνει πως γνωρίζει τι είχε συμβεί στην αδερφή του και ότι θα συμβεί ξανά. Ο Τζο αποφασίζει να γυρίσει στη γενέτειρα του για να μάθει όσα περισσότερα μπορεί για την εξαφάνιση της αδερφής του. Η επιστροφή του όμως στη πόλη οπού γεννήθηκε του επιφυλάσσει ανθρώπους με σκοτεινά μυστικά.

Αν σου αρέσει ο STEPHEN KING , σίγουρα θα σου αρέσει αυτό το βιβλίο . Ένα ψυχολογικό θρίλερ με ανατριχιαστική πλοκή δια χειρός CJ TUDOR (Ο άνθρωπος κιμωλία ) . Απο την εισαγωγή του θα καταλάβεις οτι έχεις στα χέρια σου ένα βιβλίο με μακάβρια ιστορία που θα σου εκτοξεύσει την αδρεναλίνη . Η σκιαγράφιση των χαρακτήρων αποτελεί δυνατό σημείο . Μικρά κεφάλαια , παράλληλες ιστορίες , όπου εκεί που νομίζεις οτι ξέρεις πλέον τι έχει συμβεί , το επόμενο κεφάλαιο σου αλλάζει γνώμη . ΣΤΑ ✅ ➕  Δυνατή συγγραφική τρέλα . ➕  Θίγονται σημαντικά θέματα , όπως ο εκφοβισμός . ➕  Ολοκληρωμένοι χαρακτήρες όπου ξεδιπώνονται και εξελίσονται όσο προχωρά η ιστορία . ΣΤΑ ❌ ➖  Έχει υιοθετήσει αρκετά στοιχεία απο τον STEPHEN KING . ➖  Αναμενόμενο τέλος , χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις .

Προειδοποίηση: το βιβλίο περιλαμβάνει περιγραφικές σκηνές βίας/θανάτου παιδιών. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής: Μόλις φέτος ξεκίνησα να διαβάζω βιβλία μυστηρίου-θρίλερ, και τα λίγα που έχω διαβάσει με είχαν ενθουσιάσει, με αποτέλεσμα οι προσδοκίες μου να αυξάνονται όλο και περισσότερο. Υπό αυτή την έννοια, το βιβλίο ήταν σε μειονεκτική θέση εξαρχής. Στα θετικά του βιβλίου ήταν η ταχύτητα με την οποία εκτυλίσσονταν τα γεγονότα, γι’αυτό και δε με άφηνε να το αφήσω από τα χέρια μου. Επιπλέον, μου άρεσε πολύ να διαβάζω για τη ζωή σ’ ένα χωριό της βρετανικής επαρχίας που κρύβει μυστικά και θρύλους. Δε συνάντησα κάποια δυσκολία με τη μετάφραση, αν και το κείμενο μου έδωσε την εντύπωση ότι δεν ήταν εύκολο να μεταφραστεί πιστά και να διατηρήσει το ύφος του. Η αποφθεγματική γραφή έφερνε τον αναγνώστη αντιμέτωπο με ανείπωτες αλήθειες, πράγμα που βρήκα ευφυές. Πάμε στα όχι και τόσο καλά νέα: Το θέμα του βιβλίο ήταν ανατριχιαστικό. Προσωπικά, το κατατάσσω και στη λογοτεχνία τρόμου. Όμως το μεταφυσικό στοιχείο για μένα δεν ήταν καθόλου πιστευτό. Και ναι, αυτός είναι ο σκοπός του μεταφυσικού, ότι δεν έχει μία λογική εξήγηση, αλλά δυστυχώς η συγγραφέας δεν με έπεισε. Για εμένα το βασικό ζήτημα ήταν ότι δεν υπήρξε σωστή διαχείριση της πλοκής. Ήταν λες και η συγγραφέας είχε συγκεντρώσει όλα εκείνα τα υλικά που θεωρητικά συνθέτουν ένα βιβλίο μυστηρίου-τρόμου, αλλά τα ανακάτεψε βιαστικά και ατημέλητα. Επιπλέον, δε συνδέθηκα με κανέναν από τους χαρακτήρες. Εάν η ροή της ιστορίας δεν κυλούσε τόσο αβίαστα, δεν ξέρω αν θα συνέχιζα, αφού πραγματικά δεν με ενδιέφερε κανένας χαρακτήρας, βασικός ή δευτερεύων. Ο δε κεντρικός ήρωας ήταν αχώνευτος- γεγονός που συνήθως δε με ενοχλεί στα βιβλία, αλλά εδώ πραγματικά με εκνεύρισε. Επίσης η συγγραφέας επέλεξε έναν τρόπο για να αποκαλύπτει τα γεγονότα που προσωπικά δε μου αρέσει καθόλου: να αφήνει τον αναγνώστη στην άγνοια, πετώντας λίγες μπανανόφλουδες από δω κι από κει, και περιμένοντας να αποκαλύψει την τροπή την τελευταία στιγμή. Μόνο που καμία τροπή δε με εξέπληξε. Τελικά η έλλειψη πραγματικών εξηγήσεων και η προβλεψιμότητα με απέτρεψε από το να δώσω στην Αρπαγή της Άνι Θορν περισσότερα από 6/10.

Ενώ το βιβλίο έχει μια ωραία πλοκή και είναι ενδιαφέρον πραγματικά ο τρόπος που συνδέει τους χαρακτήρες και τα περιγραφικά στοιχεία ωραία και καθόλου κουραστηκά. Σε κρατάει σε αγωνία θες να το διαβάσεις να φτάσεις στο τέλος να δεις τι έγινε επιτέλους, και τελικά φτάνεις στο τέλος και λες καλύτερα να μην έφτανα!! Πολύ κακό το τέλος σε σχέση με το υπόλοιπο βιβλίο ! + Ότι σου αφήνει αναπάντητο ένα πολύ σημαντικό κομμάτι , τι πραγματικά συνέβαινε στα ορυχεία;;