
Δυσφορεί η νύχτα
Παραλαβή πριν το πρώτο κουδούνι
Άτοκες δόσεις με ή χωρίς πιστωτική

Με το μυθιστόρημα «Δυσφορεί η νύχτα», η Marieke Lucas Rijneveld μας εισάγει σε μια σκοτεινή και συναισθηματικά φορτισμένη αφήγηση που εξερευνά την απώλεια και την ενοχή μέσα από τα μάτια της δέκαχρονης Τζάκετ, σε ένα απομονωμένο ολλανδικό χωριό. Το έργο, που τιμήθηκε με το βραβείο International Booker το 2020, καταφέρνει να αποτυπώσει την ένταση της ανθρώπινης ψυχής σε μια κοινωνία που παλεύει με τη θρησκεία και την απώλεια.
Η πλοκή εξελίσσεται γύρω από την Τζάκετ, η οποία, μετά από την εξαφάνιση του αδερφού της κατά τη διάρκεια ενός αγώνα παγοδρομίας, βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια οικογένεια που καταρρέει. Οι συγκρούσεις της είναι εσωτερικές, καθώς παλεύει να βρει στήριγμα σε έναν κόσμο όπου η χαρά έχει αφανιστεί. Η ενοχή την κατακλύζει, ενώ η νύχτα του πόνου την καταδιώκει.
Η γραφή της Rijneveld είναι ποιητική και άμεση, γεμάτη γλαφυρές εικόνες που συλλαμβάνουν τη σκληρότητα της πραγματικότητας. Χρησιμοποιεί μια γλώσσα που συνδυάζει την απλότητα με την ένταση, δημιουργώντας έναν καθηλωτικό ρυθμό που σε παρασέρνει.
Αυτό το βιβλίο δεν είναι απλώς μια ιστορία απώλειας, αλλά μια βαθιά εξερεύνηση του πώς αντέχει κανείς σε έναν κόσμο που καταρρέει. Αξίζει να το διαβάσεις, αν θες να βιώσεις την ανάταση και τον πόνο της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από μια μοναδική λογοτεχνική εμπειρία.
Το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα του/της Marieke Lucas Rijneveld που τιμήθηκε το 2020 με το βραβείο International Booker, ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία διεθνώς.
Ηδεκάχρονη Τζάκετ ζει σ’ ένα απομονωμένο χωριό της Ολλανδίας μαζί με την έντονα θρησκευόμενη οικογένειά της. Μια χειμωνιάτικη μέρα, ο μεγαλύτερος αδερφός της συμμετέχει σ’ έναν τοπικό αγώνα παγοδρομίας. Δυσαρεστημένη που έμεινε μόνη, κάνει μια διεστραμμένη έκκληση προς το Θεό, και ο αδερφός δεν επιστρέφει ποτέ.
H Μικρή –που τη λένε πράγματι Τζάκετ αλλά και σταματάει τελείως να βγάζει το πανωφόρι της– παγιδεύεται στο δύσκολο πέρασμα. Σπρωγμένη απότομα στην άβυσσο που είναι η απώλεια, αγωνίζεται να βρει στήριγμα, κράτημα σε μια οικογένεια που τη διαλύει ο πόνος. Ανάμεσα στον τρόμο και την ασυντρόφευτη ενοχή, δεν μπορεί να κάνει βήμα μπροστά, δεν μπορεί ν’ αφήσει πίσω την παιδική ηλικία, δεν μπορεί να ταξιδέψει στις τρικυμίες της εφηβείας.
Τυλιγμένη σφιχτά στο πανωφόρι της, με το φερμουάρ ανεβασμένο ώς το σαγόνι, πασχίζει να φυλαχτεί από το θάνατο που είναι παρών σε κάθε γωνιά της φάρμας.
Πώς αντέχει κανείς τον αφανισμό της χαράς; Πώς αντέχει ένα παιδί όταν όλα γύρω του καταρρέουν; Όταν οι γονείς του παραιτούνται από τη ζωή; Όταν ο ορίζοντας της ζωής σκοτεινιάζει και το μέλλον γίνεται νύχτα και ο χρόνος, ακινητοποιημένος, δυσφορεί;
Ένα ανατριχιαστικό και ταυτόχρονα γοητευτικό λογοτεχνικό ντεμπούτο.



αξιολογήσεις


