ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ: Λοιπόν, πώς μπορώ να σε βοηθήσω;
ΕΓΩ: Νομίζω ότι έχω ελαφριά κατάθλιψη.
Να μπω σε λεπτομέρειες;
«Γιατί δυσκολευόμαστε τόσο να είμαστε ειλικρινείς
με τα συναισθήματα μας; Μήπως επειδή η ζωή
μας εξαντλεί τόσο, που δεν έχουμε χρόνο να
τα μοιραστούμε; Αισθανόμουν μια ακατανίκητη
επιθυμία να ανακαλύψω κι άλλους που ένιωθαν
όπως εγώ. Έτσι αποφάσισα, αντί να τους αναζητώ
μάταια, να γίνω εγώ το άτομο που θα μπορούσαν
να αναζητήσουν – να σηκώσω ψηλά το χέρι μου
και να φωνάξω “εδώ είμαι" με την ελπίδα κάποιος
να με δει, να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε μένα
και να με πλησιάσει, ώστε να βρούμε ο ένας
παρηγοριά στην ύπαρξη του άλλου».
Η Σε-Χι μιλάει ανοιχτά για τη δυσθυμία, μια μορφή
χρόνιας κατάθλιψης, και για το άγχος που κρύβεται
πίσω από μια φαινομενικά τέλεια ζωή. Είναι μια
σπάνια και πολύτιμη ματιά στον τρόπο με τον οποίο
η θεραπεία μπορεί να οδηγήσει στην αποδοχή ενώ
παράλληλα σπάει το στίγμα γύρω από την ψυχική
ασθένεια και δείχνει ότι είναι απολύτως φυσιολογικό
να αναζητάς βοήθεια.