Από τη Συνθήκη των Σεβρών στη Συνθήκη της Λωζάννης

Συμπληρώθηκε ένας αιώνας από τη Μικρασιατική Καταστροφής ένα γεγονός ή καλύτερα μια αλληλουχία γεγονότων που επηρέασαν βαθιά την εξέλιξη του νεοελληνικού κράτους σε πολιτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, καλλιτεχνικό, δημογραφικό αλλά και φαντασιακό επίπεδο, καθώς, ως γνωστόν, σήμανε το τέλος της Μεγάλης Ιδέας. Δύσκολα θα βρει κανείς γεγονότα που σημάδεψαν τόσο καταλυτικά τη χώρα μας όσο τα γεγονότα του 1922. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που, έναν αιώνα αργότερα, υπάρχουν ακόμα πτυχές εκείνης της περιόδου που δεν έχουν αναδειχθεί και συζητηθεί ή προκαλούν διαφορετικές θεάσεις. Δεν είναι επίσης περίεργο που επιστήμονες από διαφορετικές επιστημονικές πειθαρχίες (disciplines) εστιάζουν την έρευνά τους στη συγκεκριμένη περίοδο, αναζητώντας απαντήσεις, αναδεικνύοντας επιμέρους ζητήματα και προβληματισμούς, φωτίζοντας παράλληλα ποικίλες όψεις (ή και τις ίδιες όψεις) με διαφορετικό τρόπο, επιτρέποντας μια συνθετική και καλύτερα τεκμηριωμένη αποτίμηση των γεγονότων και των επιπτώσεών τους. Το Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του ΕΑΠ «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» έχει ως βασικό πυλώνα του τη Νεότερη και Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία και δεν μπορεί παρά να αναζητεί διαρκώς τρόπους για να εμπλουτίζει και να επικαιροποιεί το περιεχόμενό του. Αποτελεί όμως και σημείο συνάντησης επιστημόνων και ερευνητών σχετικών με τα επιμέρους αντικείμενα που αυτό θεραπεύει. Πρωτοβουλίες όπως η οργάνωση της Επιστημονικής Διημερίδας με τίτλο, "Από τη Συνθήκη των Σεβρών στη Συνθήκη της Λωζάννης. Ιστορικές Προσεγγίσεις και Όψεις του Προσφυγικού Ζητήματος", επιβεβαιώνουν τη διαρκή προσπάθεια εκ μέρους των συναδέλφων του συγκεκριμένου Προγράμματος να αναζητήσουν και να συζητήσουν πτυχές και ζητήματα μιας τόσο κρίσιμης ιστορικής περιόδου. Επιβεβαιώνουν όμως και τον δυναμικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου Προγράμματος και τη διείσδυση που έχει σε διαφορετικά επιστημονικά πεδία και ακροατήρια. Για όλους αυτούς τους λόγους, ως κοσμήτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του ΕΑΠ, αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενος και υπερήφανος για την έκδοση του παρόντος συλλογικού τόμου με τα πρακτικά της Διημερίδας.