

Ο μύθος του Σισύφου
Δοκίμιο για το παράλογο
Άτοκες δόσεις με ή χωρίς πιστωτική
Η έννοια του παραλόγου και η σχέση ανάμεσα στο παράλογο και την αυτοκτονία αποτελούν τα θέματα αυτού του δοκιμίου.
Από τη στιγμή που ο άνθρωπος παραδέχεται τη διάσταση ανάμεσα στη λογική επιθυμία του για κατανόηση και ευτυχία και στη σιωπή του κόσμου, μπορεί άραγε να κρίνει αν η ζωή αξίζει τον κόπο να την ζει κανείς; Τούτο είναι το θεμελιώδες ερώτημα της φιλοσοφίας. Αν όμως το παράλογο μου φαίνεται πρόδηλο, οφείλω να το διατηρήσω με μια διαυγή προσπάθεια και να δεχτώ να ζήσω βιώνοντάς το. Η εξέγερσή μου, η ελευθερία, το πάθος μου, θα είναι οι συνέπειές του.
O άνθρωπος, σίγουρος ότι θα πεθάνει ολοκληρωτικά, αρνούμενος όμως το θάνατο, λυτρωμένος από την υπερφυσική ελπίδα που του έδενε τα χέρια, θα μπορέσει να γνωρίσει το πάθος της ζωής σ' έναν κόσμο δοσμένο στην αδιαφορία του και στη φθαρτή ομορφιά του. Όμως η δημιουργία είναι για εκείνον η καλύτερη ευκαιρία για να διατηρεί τη συνείδησή του άγρυπνη μπροστά στις λαμπρές και αλόγιστες εικόνες του κόσμου.
O αγώνας του Σισύφου που περιφρονεί τους θεούς, αγαπά τη ζωή και μισεί το θάνατο γίνεται το σύμβολο της ανθρώπινης μοίρας.

Ο μύθος του Σισύφου του Albert Camus είναι ένα βαθυστόχαστο δοκίμιο που εξερευνά την έννοια του παραλόγου και την αέναη πάλη του ανθρώπου με την ύπαρξή του. Σε μια εποχή όπου η φιλοσοφία του παραλόγου αποκτά κεντρική θέση στη σκέψη, ο Camus αναρωτιέται αν η ζωή αξίζει να τη ζούμε, παρά την απόλυτη σιωπή του κόσμου γύρω μας.
Η αφήγηση περιστρέφεται γύρω από τον Σισύφο, τον ήρωα που, καταδικασμένος να σπρώχνει έναν βράχο στην κορυφή ενός βουνού, γίνεται σύμβολο της ανθρώπινης μοίρας. Οι συγκρούσεις του με τους θεούς και η εσωτερική του πάλη δημιουργούν μια ένταση που προκαλεί ταυτόχρονα απογοήτευση και ελπίδα. Το πάθος για ζωή και η αποδοχή του θανάτου είναι κεντρικά θέματα που διαπνέουν την αφήγηση.
Η γλώσσα του Camus είναι απλή αλλά γεμάτη ένταση, με παρατηρητικότητα και εμβάθυνση που καθιστούν τον αναγνώστη συμμέτοχο στην αναζήτηση νοήματος. Κάθε πρόταση αναδεικνύει την αντιφατική φύση του ανθρώπου, δημιουργώντας εικόνες που αποτυπώνουν την ομορφιά και τη φθορά της ζωής.
Αυτό το δοκίμιο αξίζει να διαβαστεί, γιατί προσφέρει μια μοναδική προοπτική που ενθαρρύνει την αυτοανακάλυψη και την αποδοχή του παραλόγου. Ο Σισύφος μπορεί να γίνει ο καθρέφτης του καθενός μας, υπενθυμίζοντάς μας ότι η ζωή, παρόλη την απουσία νοήματος, μπορεί να είναι γεμάτη πάθος και δημιουργικότητα.



αξιολογήσεις
Glykatzis
Glykatzis
Παρασκευή
Παρασκευή
ΕΥΤΥΧΙΟΣ
ΕΥΤΥΧΙΟΣ
Themis
Themis
ΜΑΡΙΑ
ΜΑΡΙΑ