Το χέρι του σημαιοφόρου

Μόλις μπήκαν στο ασανσέρ, το χαμηλό τοπίο αμέσως μεταμορφώθηκε. Πάτησαν το κουμπί του ορόφου της και αγκαλιάστηκαν αστραπιαία, εξακτινίζοντας τα χέρια τους προς κάθε ορατό και αόρατο σημείο του αντίπαλου σώματος. Με κόπο σύρθηκαν στο δωμάτιο της και αφοσιώθηκαν, μισοντυμένοι, στην αναψηλάφηση των παθών, θητεύοντας με ζήλο σε κορυφώσεις αιμοφόρων αγγείων, και οργάνωναν επιδρομές, αρχίζοντας από το μέτωπο, τις κατωφέρειες των παρειών, το πηδάλιο της μύτης και των αφτιών τους λοβίσκους, για να περιβρέξουν κατόπιν ακροθιγώς το στέρνο και τις παρειές ενώ, με απρόβλεπτες κινήσεις, αιφνιδιαστικές, πλαγιοδρομούσαν πότε στους ώμους, πότε στις κλειδώσεις των χεριών, πότε στα βλέφαρα, στο στέρνο και στις υπερούσιες διακλαδώσεις της μασχάλης, εμμένοντας στα στηθαία και στα περιστύλια, στον δελφικό κόμβο του ομφαλού, αλλά εξίσου και στις τρουλαίες διασταυρώσεις, στο επιγαστρικό θυελλώδες πτερύγιο, καθώς και στο ακατάσχετο κωπαίο, που αποζητούσε τον θησαυρό των αγαθών σε μια κοιλάδα διάσπαρτη με νυμφαίες πηγές και καταρρακτώδεις πτυχώσεις, ώσπου να πυκνώσει με υφάλμυρο φως το χρυσόγελο δέρας της, για να εισβάλει βελούδινο στα παλλόμενα βάθη των φλογισμένων ορυχείων, με υπόκωφες -αλλά εύληπτες- κραυγές που προκάλεσαν, μέσω της μεσοτοιχίας, μια ρυθμικά κλιμακούμενη ανοδική τάση στον αποκοιμισμένο ισολογισμό του φαρμακευτικού αντιπροσώπου, ο οποίος διάβαζε μηχανικά ένα αθλητικό ένθετο, ξαπλωμένος στο διπλανό δωμάτιο με την πλάτη στα μαξιλάρια του τοίχου, το στόμα υγρό και τα πρεσβυωπικά γυαλιά του θαμπωμένα στην άκρη της μύτης.

"Το Χέρι του σημαιοφόρου" θεωρείται χρονοδιάγραμμα με όψη μυθιστορήματος, από το οποίο διαρρέουν διάφορα επουσιώδη κωμικά ερωτήματα όπως: Ποιος είναι ο σημαιοφόρος; Είναι ο Iάγος ο σημαιοφόρος του εχθρού; Ο σκοτωμένος Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε; Ή ένα πρόσωπο παροδικό στη ρέμβη κάποιας εναλλασσόμενης γυναίκας; Μήπως είναι μια καταβύθιση στην αρχαιολογία της Ιστορίας, όπου η ανοησία των ανδρών και η αδιαφορία των γυναικών επινοούν την πλοκή της; Πλήθη ανθρώπων σε πλήρη σύγχυση, από την αρχαία Κίνα ώς την απόλυτη πολιτσμική σύγκρουση του εγγύς μέλλοντος, συσσωρεύονται στις σελίδες του, διασχίζοντας μελανόπτερα όνειρα και πολλαπλά επίπεδα: κείμενα, υπερκείμενα, υποκείμενα και διακείμενα, εικόνες, ειδήσεις, συνειδήσεις, αλληλογραφίες, αποκαλύψεις και συγκαλύψεις διχάζουν την κοινή γνώμη. Με δομή ηλεκτρονικής εφημερίδας, παράλληλες δράσεις και παρεμβολές, σχηματίζεται ένα μνημείο της ανυπαρξίας, για κείνους που δεν παραδίδονται σε καμιάς μορφής «αγιότητα».