Γυναίκες χωρίς έλεος

Δεν θα πω ότι διάβασα ένα καθαροαιμο αστυνομικό - crime μυθιστόρημα.... Περισσότερο μου φάνηκε σαν μια 《καμουφλαρισμένη》 προώθηση του κινήματος #meToo . Έχω την εντύπωση ότι η συγγραφέας έχει αποκτήσει "εμμονές" και πως έχει χάσει τον συγγραφικό δρόμο της στο όνομα του φεμινισμού. Συμφωνώ με αυτά που πιστεύει η CAMILA LACKBERG και τα επικροτώ  αλλά έχει κόψει το νήμα και έχει χάσει τα όρια και τις ισορροπίες μεταξύ των δύο ιδιοτήτων της , αυτή της συγγραφέα και αυτή της φεμινίστριας . Όσον αφορά το βιβλίο αποτελείται από 3 ωραίες και συνάμα καταστροφικές ιστορίες γυναικών , όπου στο τελος έντεχνα παντρεύονται , παράγοντας ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου εάν είχε δώσει ζωή και χρόνο στην πλοκή της ιστορίας ώστε να αποτελέσει ένα βιβλίο των 500 σελίδων το αποτέλεσμα θα ήταν εκθαμβωτικό . Η πλοκή του μου άρεσε πάρα πολύ . Ήταν έξυπνο , γρήγορο και εύστοχο! ΔΙΆΒΑΣΕ ΤΟ ... μόνο και μόνο που θα ταράξει τον συναισθηματικό σου κόσμο αξίζει !!! ΣΤΑ ✅ ➕  3 ολέθριοι γάμοι , 3 ιστορίες εκδίκησης (3σε1)!!! ➕  Ευκολοδιάβαστο ➕  Υπέροχ γραφή χωρίς φανφάρες και περιττές λεπτομέρειες . ➕ Περνά πολλά μηνύματα στις γυναίκες αλλά και στους άνδρες ➕  Θα δώσει δύναμη σε γυναίκες που θα ταυτιστούν με τις ηρωίδες του βιβλίου. ΣΤΑ ❌ ➖  Πάρα πολύ μικρό :-( . ➖  Μετά το ΧΡΥΣΟ ΚΛΟΥΒΙ , περίμενα κάτι αντίστοιχα καλό , σαν γενική ιδέα ΕΙΝΑΙ ,σαν τελικό αποτέλεσμα όχι...

Μετά το "Χρυσό Κλουβί" β συγγραφέας Lackberg έρχεται με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Μια ιστορία με πρωταγωνίστριες τρεις γυναίκες που τις ενώνει η...... εκδίκηση ή μήπως η τιμωρία; Αυτές οι γυναίκες κάνουν διαφορετικές ζωές αλλά έχουν κάτι κοινό: καταστροφικό γάμο, σύζυγό βασανιστή. Η κάθε μία σκέφτεται τι πρέπει να κάνει ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Μπορεί όμως κάθε μια μόνη της; Μήπως πρέπει να ενωθούν όλες μαζί; Θα συναντηθούν; Θα γνωριστούν; Ή μήπως γνωρίζονται ήδη; "Γυναίκες χωρίς έλεος" ένα μικρό βιβλίο (σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει) που μπαίνει κατευθείαν στο θέμα της γυναικείας κακοποίησης. "Είμαστε μαζί σε αυτό;"λέει η συγγραφέας. Είμαστε άραγε οι γυναίκες ενωμένες ενάντια στην κακοποίηση;

Ένα βιβλίο που είχα ξεχωρίσει πριν ακόμη κυκλοφορήσει. Ήρθα σε επαφή με τη γραφή της Lackberg με Το Χρυσό Κλουβί, το οποίο ήταν από τις ευχάριστες αναγνωστικές εκπλήξεις του 2019. Εν αναμονή του σίκουελ η συγγραφέας και οι εκδόσεις Μεταίχμιο μας δίνουν μια νουβέλα αφιερωμένη στις γυναίκες που ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί, καταπιέζονται και τελικά ξεσπάνε. Αν και οι ιστορίες των τριών γυναικών που γνωρίζουμε σε τούτο το βιβλίο, της Ινγκριντ, της Βικτόρια και της Μπριγίτα, ουδεμία σχέση έχουν με το Χρυσό Κλουβί, πιστεύω ότι όσοι βρήκατε το χαρακτήρα της Φέι ενδιαφέρον θα θέλετε να διαβάσετε και για αυτές τις γυναίκες. Ειδικά οι ομοιότητες της Ινγκριντ με την Φέι ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Γρήγορα εναλλαγή κεφαλαίων μεταξύ των τριών γυναικών και των μυστικών που τους δένουν, μυστικά καλά κρυμμένα κάτω από χάλια και πίσω από κλειστές πόρτες, για να μη διαταράξουν την φαινομενική τάξη των πραγμάτων. Πόση δυστυχία μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα χαμόγελο; Πόση οργή πίσω από ανείπωτες σκέψεις; Αυτά τα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει η Lackberg. Η ροή των εξελίξεων δε σε αφήνει να το αφήσεις από τα χέρια σου, και μιας και πρόκειται για μικρό βιβλίο, μάλλον θα το τελειώσεις μέσα με λίγες ώρες (πράγμα που σου δίνει και μια αίσθηση καταξίωσης, να τα λέμε κι αυτά). Φανερά επηρεασμένη από ότι κίνημα Me Too και λαμβάνοντας υπόψη τη δράση της συγγραφέως για την κατοχύρωση των γυναικείων δικαιωμάτων, η ίδια δημιουργεί ένα ανάγνωσμα από τις γυναίκες για τις γυναίκες. Οι αντρικές φιγούρες, λοιπόν, αν και παίζουν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής, δεν έχουν θέση πρωταγωνιστή σε αυτές τις σελίδες. Οι ρόλοι τους είναι υποστηρικτικοί, ρόλοι κομπάρσου. Και αν επρόκειτο για ένα μυθιστόρημα 350+ σελίδων θα με ενοχλούσε κάτι τέτοιο, αλλά εδώ το μήνυμα είναι συγκεκριμένο, ξεκάθαρο και καθόλου απολογητικό. Εξάλλου οι τρεις γυναίκες που γνωρίζουμε εδώ παίρνουν αποφάσεις ψυχρές, σκληρές και προσχεδιασμένες, καταστρώνουν σχέδια, μηχαννοραφούν. Οι Γυναίκες Χωρίς Έλεος δε δρουν εν βρασμώ ψυχής-δεν το έκαναν ποτέ, άλλωστε. Πολύ θα ήθελα να ακούσω μια αντρική γνώμη για το παρόν βιβλίο. Μέχρι τότε, όμως, θα ήθελα όποια γυναίκα το διαβάσει να μου πει πώς αισθάνθηκε. Αξίζει την ανάγνωση. Περιμένω πώς και πώς τη συνέχεια του Χρυσού Κλουβιού, έ-έ-έρχεται!

Η Λέκμπεργκ 'χτίζει' μια ιστορία εκδίκησης με κινηματογραφική δομή, όπου οι παράλληλες ζωές 3 γυναικών παρουσιάζονται με αγωνιώδη, όσο, όμως, και αρκετά σύντομο τρόπο, αφού οι αναγνώστες θα πρέπει να σκεφτούν μόνοι τους κάποιες λεπτομέρειες που δεν αναφέρονται.

Τρεις διαφορετικές ιστορίες. Τρεις γυναίκες διαφορετικές μεταξύ τους με ένα κοινό: έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους άντρες τους.