Το τέρας έρχεται

Το #amonstercalls του Πάτρικ Νες ( #τοτεραςερχεται ) είναι ένα από τα ωραιότερα αλληγορικά βιβλία που έχω διαβάσει. (Μέσα σε ένα λεωφορείο, μέσα σε τρεις ώρες, κρυμμένη όπως όπως στο κάθισμα να μη με βλέπουν οι γύρω να κλαίω - το κλάμα δεν είναι για ενήλικες άλλωστε, μόνο για παιδιά). Εγώ πάλι θα πω πως είναι κάθαρση. Και το κλάμα και το βιβλίο αυτό. Ταυτόχρονα είναι ένα παραμύθι για ένα παιδί -παιδί μικρό, παιδί αθώο- που καλείται να αντιμετωπίσει πολλά τέρατα στην ζωή του, να φερθεί επιτέλους ως "μεγάλος", κι ένα δέντρο πελώριο πιο παλιό από τον χρόνο που βγαζει τις ρίζες του από το χώμα και περπατά, που είναι σοφό, που ξέρει... Που λέει ιστορίες με το πιο απίθανο τέλος. ("..Δεν υπάρχει πάντα κάποιος καλός. Ούτε και πάντα κάποιος κακός. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κάπου στη μέση.") Ένα βιβλίο που δεν είναι για παιδιά κι ας το κατατάσσουν εκεί όλοι οι "μεγάλοι" που αρνούνται να αφήσουν το παιδί που έχουν μέσα τους να νιώσει κι αφήνουν μόνο το τέρας. ΥΓ.1 Θα έπρεπε να διδάσκουν αυτό το βιβλίο στα λύκεια, να αφήνουν τους μαθητές να συμπεραίνουν μόνοι τους την ηθική των πράξεών των ηρώων του, το ηθικό δίδαγμα των ιστοριών του τέρατος.. ΥΓ.2 Από τα λίγα βιβλία που έχουν γίνει εξίσου υπέροχες ταινίες με τον Liam Neeson να δίνει τη φωνή του στο τέρας. Ο τίτλος της είναι 7 Λεπτά Μετά Τα Μεσάνυχτα. Δείτε τη.

δεν εχω λογια για να περιγραψω το ποσο καλο ηταν αυτο το βιβλιο

Δεν νομίζουν πως φτάνουν τα λόγια! Υπέροχο βιβλίο για μικρούς και μεγάλους!

Πόσο μπορεί να αντέξει κανείς την ιδέα του επερχόμενου θανάτου ενός πολύ αγαπημένου προσώπου; Μπορεί να συνυπάρξει ένας υγιής με έναν άρρωστο κάτω από την ίδια στέγη, παραμένοντας ψυχικά ανθεκτικός; Να λέμε ή να μη λέμε την αλήθεια στα παιδιά; Πόσο στρογγυλεμένες πρέπει να είναι οι ακμές της επαφής μας με τις δυσκολίες της ζωής; Πώς να μάθεις σε ένα παιδί να σέβεται τα συναισθήματά του, να τα εκφράζει, να μη νιώθει ενοχές για αυτά; Πώς μπορεί ένας νέος να φτιάξει «άγκιστρα» για να πιαστεί σε μιαν αταίριαστη και εφιαλτική πραγματικότητα, προκειμένου να χτίσει ένα μέλλον που σε πρώτη φάση δείχνει αβέβαιο; Το βιβλίο πραγματεύεται μια πλούσια γκάμα προβλημάτων της σύγχρονης εποχής, στην οποία η μονογονεϊκή οικογένεια μπορεί να αποδειχθεί εύθραυστη και ασταθής. Η εξάρτηση από τους ενηλίκους πρακτικά και συναισθηματικά μοιάζει ευχή και κατάρα, αλλά είναι κάτι αναπόφευκτο για ένα παιδί στην προεφηβεία. Εκφοβισμός στο σχολικό περιβάλλον, Φιλία – εχεμύθεια – διακριτικότητα - συμπαράσταση - εμπιστοσύνη, Κοινωνικά στερεότυπα για την ασθένεια, Εφηβική κατάθλιψη, Ο ρόλος του σχολείου – καθηγητές- αρωγοί και όχι επιφανειακοί ερμηνευτές γεγονότων, Η τιμωρία ως λύτρωση και απόδειξη της ύπαρξης ενός παιδιού, Οικογενειακές σχέσεις - Διαζύγιο, Απώλεια γονέα – πένθος και αποδοχή της απώλειας, Ενοχικότητα, Θυμός, Ειλικρίνεια, Διαχείριση του φάσματος των συναισθημάτων και αποδοχή της βίωσής του, Συνύπαρξη μεταξύ γενεών – Χάσμα γενεών. Όλα τα παραπάνω θέματα υφαίνονται με περίτεχνο τρόπο στον καμβά της αφήγησης του Πάτρικ Νες και το καθένα μπορεί να αποτελέσει αφορμή για γόνιμη συζήτηση και προβληματισμό. Η αλυσίδα αυτή των προβλημάτων δένεται κρίκο με κρίκο τόσο που ο αναγνώστης χάνει την αρχή και το τέλος της. Κάθετί αποτελεί αιτία και αφορμή, ώστε ο ήρωας να σκύβει όλο και πιο βαθιά στα άδυτα της ψυχής του, προκειμένου να βρει την αλήθεια του, να συντονίσει την εσωτερική του φωνή με αυτή που του επιβάλλει η ίδια η ζωή.

Ένα από τα πιο ώριμα και βαθιά βιβλία που έχω πιάσει στα χέρια μου. Διαχειρίζεται σκληρά θέματα μέσα από τα μάτια ενός εφήβου που καλείται να ενηλικιωθεί πολύ πιο νωρίς. Χωρίς μελοδραματισμούς αλλά με ατόφιο συναίσθημα και εκπληκτική ψυχογράφηση ο Πάτρικ Νες συνθέτει ένα μυθιστόρημα τόσο αληθινό, που πρέπει να διαβαστεί από εφήβους αλλά και ενήλικες.