Λουίζα και Λότη

Ο Έριχ Κέστνερ γεννήθηκε το 1899 στη Δρέσδη. Πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και, επιστρέφοντας από το μέτωπο, σπούδασε φιλολογία και ιστορία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην αριστερή εφημερίδα Neue Leipziger Zeitung και ως κριτικός σε διάφορα έντυπα. Τα περισσότερα έργα του απαγορεύτηκαν από τους ναζί, και μάλιστα υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της καύσης των βιβλίων του. Συνελήφθη δύο φορές από την Γκεστάπο, διεγράφη από τον Σύλλογο Συγγραφέων του Ράιχ και κατόρθωσε να δημοσιεύσει μόνο ανώδυνα κείμενα, είτε χρησιμοποιώντας το όνομα συναδέλφων του είτε εκδίδοντας τα βιβλία του στον οίκο Atrium της Ζυρίχης, που ιδρύθηκε από τον Εβραίο εκδότη Kurt Maschler. Με ειδική άδεια, έγραψε, πάντα με ψευδώνυμο, και ορισμένα σενάρια για τον κινηματογράφο. Τον Ιανουάριο του 1943 του επιβλήθηκε καθολική απαγόρευση δημοσίευσης των έργων του. Με τα ποιήματά του, ο Κέστνερ συνεχίζει τη σατιρική παράδοση του Χάινε. Επιλέγει ως στόχους του την κοινωνική υποκρισία, την οικογένεια, το κράτος, τον στρατό, από τη σκοπιά ενός ηθικολόγου πιστού στις αξίες του ουμανισμού και στην κληρονομιά του Διαφωτισμού. Τα παιδικά βιβλία του ("Ο Έμιλ και οι ντετέκτιβ", "Η τάξη που πετάει") σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Κορυφαίο έργο του θεωρείται το "Φάμπιαν, η ιστορία ενός ηθικολόγου", που πλέον επανεκδίδεται διεθνώς, στην πλήρη μορφή του, με τον αρχικό του τίτλο: "Στο χείλος της αβύσσου". Από το 1951 έως το 1962, ο Έριχ Κέστνερ διετέλεσε πρόεδρος του PEN Club Δυτικής Γερμανίας. Τιμήθηκε με το Βραβείο Georg Buchner και με το Βραβείο Λογοτεχνίας της πόλης του Μονάχου. Πέθανε το 1974 στο Μόναχο.