

Ο θησαυρός του χρόνου
Άτοκες δόσεις με ή χωρίς πιστωτική
Ένα μυθιστόρημα για την απώλεια.
Την απώλεια όχι μόνο ενός ανθρώπου, αλλά και την απουσία που αυτή συνεπάγεται.
Μια αφήγηση ανάμεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγματικότητα.
Μια περιπέτεια που οδηγεί στην αναζήτηση και απόκτηση ενός θησαυρού.
Να είναι τάχα αυτός ο θησαυρός του χρόνου;
«Οταν λέω χειρόγραφα, εννοώ δύο τόμους με εναλλασσόμενα τη γραφομηχανή, τον δικό μου γραφικό χαρακτήρα και το κομπιούτερ. Ενα παλίμψηστο! Είναι ένα βιβλίο εξαιρετικά αυτοβιογραφικό. Που όμως, άμα δεν με ξέρει κανείς, δεν το καταλαβαίνει. Το έχω δουλέψει τέσσερα χρόνια, θα μπορούσε να είναι αφιερωμένο στη Λιλή, τη γυναίκα μου, αλλά δεν υπάρχει λόγος για αφιέρωση ακριβώς επειδή ένα μεγάλο μέρος του είναι γι' αυτήν. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο. Ο αφηγητής δεν έχει όνομα. Και τα υπαρκτά πρόσωπα είναι με άλλα ονόματα. Πρόκειται για βιβλίο ρεαλιστικό, όπως όλα μου σχεδόν, αλλά επιτρέπω στον εαυτό μου πότε πότε κάποιοι από τους ήρωες να είναι πεθαμένοι και να εμφανίζονται ως φαντάσματα, και άλλοι να πετάνε, να ίπτανται. Χώρος δράσης είναι η Αθήνα αλλά χωρίς τοπωνύμια. Ηθελα να μιλήσω και για την αρρώστια της Λιλής αλλά και για τους δικούς μου εγκλεισμούς στο νοσοκομείο τα τελευταία χρόνια. Αρχισα να το γράφω όταν αρρώστησε και το συνέχισα μετά τον θάνατό της, πριν από τέσσερα χρόνια».
Πηγή: tanea.gr, 21/06/2014

«Ο θησαυρός του χρόνου» του Μένη Κουμανταρέα είναι ένα βαθύ και συναισθηματικό μυθιστόρημα που εξερευνά την έννοια της απώλειας μέσα από μια μοναδική αφηγηματική δομή. Σε μια Αθήνα που δεν αναγνωρίζεται από τοπωνύμια, ο συγγραφέας προσφέρει μια ρεαλιστική αλλά και φανταστική αφήγηση, αναδεικνύοντας τις ανθρώπινες σχέσεις και τα φαντάσματα του παρελθόντος. Η ιστορία διαπραγματεύεται τη νοσταλγία και την αναζήτηση ενός «θησαυρού» που ίσως είναι ο χρόνος και οι αναμνήσεις που χάνουμε.
Ο αφηγητής, χωρίς όνομα, μας ταξιδεύει μέσα από τις ιστορίες που ακούει, συνδυάζοντας προσωπικές μνήμες με φανταστικά στοιχεία. Οι συγκρούσεις του είναι εσωτερικές, καθώς παλεύει με την απώλεια της αγαπημένης του Λιλής, και οι συναισθηματικές του μεταπτώσεις καθιστούν τον αναγνώστη συμμέτοχο σε αυτήν την οδύσσεια. Η γλώσσα του Κουμανταρέα είναι ζωντανή και πλούσια, γεμάτη εικόνες που ζωντανεύουν τις σκηνές και τους χαρακτήρες.
Αυτό το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί γιατί δεν είναι απλώς μια ιστορία απώλειας, αλλά μια αναδυόμενη εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής και της ανάγκης να βρούμε το νόημα μέσα από τις θύμησες και την τέχνη της αφήγησης. Οι λέξεις του Κουμανταρέα θα σε αγγίξουν, προσφέροντάς σου μια νέα προοπτική για τον χρόνο και την αγάπη.



αξιολογήσεις
Αντώνης
Αντώνης