Η εργασία πέρα από τη βιβλιογραφική ενημέρωση και την τεκμηρίωσή της με δημοσιευμένες και αδημοσίευτες πηγές, διακρίνεται για την πρωτοτυπία της. Αποτελεί την πρώτη προσπάθεια μελέτης του οικονομικού τρόπου λειτουργίας μιας μονής. Κεντρικό συγκρότημα και παραρτήματά της (μετόχια) είναι το βασικό σχήμα, που προτείνεται για τη μελέτη της μονής ως «επιχείρηση». Παράλληλα τίθενται επιμέρους ερωτήματα, στα οποία ο συγγραφέας απαντά επιτυχώς, όπως: α) Πώς συγκροτούσε η μονή τον παραγωγικό της χώρο; β) Πώς οργανωνόταν αυτός ο χώρος σε τοπικό επίπεδο; γ) Ποια ήταν η «ανατομία» μιας απόφασης στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής της μονής; δ) Ποια ήταν η στάση της κεντρικής εξουσίας έναντι των μονών; ε) Πώς τελικά επιβίωνε η μοναστική αδελφότητα; Ο ρόλος των προσώπων, περαιτέρω, είναι μια παράμετρος που δεν είχε ως τώρα προσεχθεί σε αυτή τη συνάφεια. Η ανάδειξή του από τον συγγραφέα δίνει νέα διάσταση στον τρόπο έρευνας των μονών, αλλά και γενικότερα της οθωμανικής κοινωνίας». (...) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)