Frankenstein Frankenstein Or, the Modern Prometheus

Μεγαλειώδες και για την εποχή που γράφτηκε και για τις καινοτόμες, σχεδόν αιρετικές, απόψεις που εκφέρει, πάνω στην θρησκεία, την ηθική, την επιστήμη, την ζωή, τον θάνατο, την δημιουργία.

Ποια είναι τα όρια τής ανθρώπινης φύσης; Μέχρι πού μπορεί και πρέπει να φτάσει ο ανθρώπινος νους; Μπορεί ο άνθρωπος να δώσει ζωή και να πάρει την θέση του Θεού; Ένα από τα πιο κύρια βιβλία της gothic λογοτεχνίας καθώς και το πρώτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας. Θέματα όπως ο θάνατος, η ζωή, η δύναμη, τα μυστικά και η αγάπη και η αποδοχή σε συνδυασμό με τον ορισμό της οικογένειας διακατέχουν την ιστορία που αφηγείται απο τον Βίκτωρ. Ένας επιστήμονας που ζητά εξιλέωση για το ''έγκλημα'' που διέπραξε στην αναζήτηση και τεράστια δίψα του για γνώση. Το αντίκτυπο που είχε και έχει αυτό το βιβλίο είναι εμφανές καθώς ακόμη και σήμερα είναι πηγή έμπνευσης για διάφορες ταινίες, βιβλία, παιχνίδια ακόμη χρησιμοποιείται και ως αναφορά και παράδειγμα σε βιβλία όπως το ''Sapiens'' του Yuval Noah Harari. Αυτός όμως είναι μόνο ένας απο τους λόγους που αυτό το βιβλίο πρέπει να υπάρχει στην βιβλιοθήκη σου. Θα μπορούσα να αναφερθώ στην σημαντικότητα της Mary Shelley αλλά επιλέγω να αναφερθώ στα εξής : η ροή της ιστορίας είναι γρήγορη και δεν το κάνει καθόλου βαρετό για ''κλασσικό'' βιβλίο, το λεξιλόγιο είναι απλό και κατανοητό κάνοντας εύκολη την ζωή του αναγνώστη. Τα δύο όμως πράγματα που κρατάω απο αυτό το βιβλίο είναι οι δύο κύριοι χαρακτήρες και η αφήγηση. Ο Βίκτωρ και το Τέρας είναι δύο οντότητες που θα σε στοιχειώνουν για πολύ καιρό καθώς θα βλέπεις κομμάτια τους σε ανθρώπους που συναναστρέφεσαι αλλά ακόμη και στο ίδιο σου τον εαυτό. Η σχέση του ''δημιουργού'' και του ''δημιουργήματος'' και οι συνέπειες της στην ζωή και των δύο. Κατα πόσο ο ''δημιουργός'' είναι ικανός να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεων του; Εδώ είναι και το σημείο που θα υπογραμμίσω την μαγεία της αφήγησης που έχει αυτό το βιβλίο. Θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο να συγχωρέσεις ή να είσαι έστω και για λίγο με το μέρος του Βίκτωρ και εξίσου πολύ δύσκολο να μην νιώσεις τον πόνο, την ανάγκη και αγάπη που ήθελε τόσο πολύ να νιώσει το Τέρας. Κλείνοντας θέτω το εξής ερώτημα : Ποιος είναι το πραγματικό τέρας;

It was written in 1818 and it was the first science fiction book of its time. If you happen to not know the premise of the book, let me tell you something about it. It's about the story of Victor Frankenstein and the monstrous creature that he created, and yes the doctor is Frankenstein not the monster as a lot of people believe. On the surface, it is a novel of tense and steadily mounting horror, but on a more profound level, it offers searching illumination of the human condition in its portrayal of a scientist who oversteps the bounds of conscience, and of a monster brought to life in an alien world, ever more desperately attempting to escape the torture of his solitude. A novel of hallucinatory intensity, Frankenstein represents one of the most striking flowerings of the Romantic imagination. I read Frankenstein for the first time this autumn and I really liked it mainly because it was different from what I was expecting. It is a very beautiful but sad story and not at all scary as some people think. Frankenstein's creation was not as bad as it seems. In fact it had a good character but the circumstances, his appearance and the way people and his creator Victor treated him, made him act like this. The only thing he wanted was to be accepted and not to be alone. Victor on the other hand, wasn't a good character and I think it was very selfish and arrogant. Reading this book you can find out who the real monster is in the story.

Ξεκινώντας κανείς αυτό το βιβλίο είναι λίγο ή πολύ προϊδεασμένος για τη συνέχεια. Ωστόσο, το βιβλίο εμβαθύνει σε σημεία που οι ταινίες άφησαν ανέγγιχτα. Το ποιος είναι το τέρας και ποιος όχι είναι ένα βασικό ερώτημα που θέτει η συγγραφέας και που θα προβληματίσει το αναγνωστικό κοινό. Η απάντηση σε αυτό μπορεί να μην είναι τελικά η προφανής...

Ένα βιβλίο που έρχεται να γειώσει την ταινία μετά απο την εξαιρετική δουλειά και τις λεπτομέριες που παρουσιάζει κάνοντας το μοναδικό. Κλασσικό απο την μία αναντικατάστατο απο την άλλη.