Σχολομαντείο μάθημα πρώτο: Θανάσιμη εκπαίδευση

Αποφάσισα πως ο Ωρίωνας Λέικ έπρεπε να πεθάνει µετά από τη δεύτερη φορά που µου έσωσε τη ζωή. Όλοι λατρεύουν τον Ωρίωνα. Όλοι οι άλλοι, δηλαδή. Γιατί, αν µε ρωτάτε, µπορεί να κρατήσει τα φανταχτερά µαγικά µάχης για τον εαυτό του. ?εν υπάρχει περίπτωση να µπω στην οµάδα των φαν που τον λατρεύουν σαν θεό. Δε χρειάζοµαι τη βοήθειά του για να βγω ζωντανή από το Σχολοµαντείο, όπως αυτοί. Τι να µου πουν οι ορδές των τεράτων και των καταραµένων τεχνουργηµάτων, τη στιγµή που το πιο επικίνδυνο πράγµα που υπάρχει στο σχολείο είµαι µάλλον εγώ; Δώστε µου µια ευκαιρία και θα ισοπεδώσω οροσειρές, θα σκοτώσω εκατοµµύρια, θα γίνω η σκοτεινή βασίλισσα του κόσµου.

Αυτό τουλάχιστον περιµένει ο κόσµος. Οι περισσότεροι µαθητές εδώ µέσα θα πανηγύριζαν αν ο Ωρίωνας µε σκότωνε σαν εκείνα τα τέρατα που σέρνονται έξω από τις αποχετεύσεις. Μερικές φορές, µου φαίνεται πως θα ήθελαν να γίνω η µοχθηρή µάγισσα που νοµίζουν ότι είµαι. Το σχολείο σίγουρα το περιµένει.

Αλλά το Σχολοµαντείο δε θα πάρει αυτό που θέλει από µένα. Ούτε ο Ωρίωνας Λέικ. Μπορεί να µην είµαι η λαµπερή ηρωίδα κανενός, αλλά θα βγω ζωντανή αποδώ µέσα, και θα το κάνω χωρίς να χρειαστεί να σκοτώσω χιλιάδες γι’ αυτό. Αν και σκέφτοµαι σοβαρά να κάνω µια εξαίρεση µόνο για έναν.