Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκάστλ

Δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου, με ανατρεπτικό τέλος!

Μένοντας στο σπίτι σε καραντίνα για αρκετές μέρες είχα την ανάγκη να ταξιδέψω και να μεταφερθώ σε νέους κόσμους χωρίς να μετακινηθώ καθόλου από τον καναπέ μου .Έτσι, κάνοντας μια ηλεκτρονική παραγγελία από τα Public ,ήρθε στα χέρια μου το βιβλίο :<< Οι επτά θάνατοι της 'Εβελυν Χαρντκαστλ>>(The Seven Deaths of Evelyn Hardcastle) του Στιούαρτ Τέρτον ( Turton Stuart).Η αγγλική του έκδοση με βοήθησε να εξασκήσω τα αγγλικά μου αν και κάποιες φορές χρειάστηκε να ανατρέξω στο λεξικό για να βρω κάποιες περίπλοκες φράσεις.Ο συγγραφέας με τη χρήση των κατάλληλων επιθέτων για να περιγράψει τους χαρακτήρες καταφέρνει να μας κάνει να καταλάβουμε σε μεγάλο βαθμό τη ψυχοσύνθεσή τους ώστε να ξετυλίξουμε το περίπλοκο κουβάρι και να βρούμε ποιος σκότωσε τελικά την Έβελυν Χαρντκάστλ.Το συναίσθημα που ένιωθα καθώς το διάβαζα ήταν σίγουρα η αγωνία και η έκπληξη καθώς η πλοκή εξελισσόταν με ταχύτατους ρυθμούς.Ο Τέρτον (Τurton) σε μεταμορφώνει σε ντεντέκτιβ καθώς βομβαρδίζεσαι από συνεχόμενα συγκλονιστικά στοιχεία τα οποία θα πρέπει να ενώσεις και να λύσεις μαζί με τους ήρωες του βιβλίου το μυστήριο .Το μόνο αρνητικό που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι η γρήγορη εναλλαγή των εξελίξεων γίνεται συχνά λίγο κουραστική .Σας καλώ όμως να μην το παρατήσετε στη μέση γιατί το τέλος πραγματικά αξίζει.Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με μια δόση φαντασίας που αξίζει να διαβάσετε για να καταλάβετε τελικά ποιος μπόρεσε να σκοτώσει την Έβελυν Χαρντκάστλ ;

Λίγο πολύπλοκο στην αρχή μέχρι να αρχίσεις να μπεις στο νόημα και να θυμάσαι χαρακτήρες και προσωπικότητες, με δυναμικό και αναπάντεχο τέλος.

Πριν αγοράσω το "Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χαρντκαστλ" διάβαζα κριτικές που το χαρακτήριζαν ως ένα μοναδικό μυθιστόρημα που δεν μπορεί να ενταχθεί σε κανένα ήδη υπάρχον είδος και τις θεωρούσα υπερβολικές. Πλέον, χαίρομαι να παραδεχτώ πως έκανα λάθος. Είναι σίγουρα κάτι τελείως ξεχωριστό. Προσωπικά, δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο. Αν είστε λάτρης του αστυνομικού μυθιστορήματος αλλά θέλετε και κάτι λίγο διαφορετικό βάλτε το άμεσα στη λίστα σας. Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψεις αυτό το βιβλίο χωρίς να προδώσεις κάτι που θα κλέψει ένα κομμάτι από τη μαγεία του. Η πλοκή είναι άριστη και το τέλος τόσο ανατρεπτικό που σου κόβει την ανάσα. Ο συγγραφέας έχει την ικανότητα να σου παρουσιάζει με μαεστρία όλα τα κομμάτια του παζλ και, όμως, μέχρι την τελευταία στιγμή δεν μπορείς να δεις την εικόνα που σχηματίζουν. Το μόνο αρνητικό που βρήκα είναι η ύπαρξη πολλών χαρακτήρων, τόσων που μπερδεύουν τον αναγνώστη, ιδιαίτερα στην αρχή.

Περίεργα αυτά που θα σας γράψω. Διάβασα μέχρι τη σελίδα 300 (από τις 580 περίπου). Η πλοκή είναι πανέξυπνη, τα κεφάλαια σύντομα, πρωτοπρόσωπη αφήγηση για να υπάρχει η σύγχυση-άγνοια του πρωταγωνιστή, οπότε να μπορεί να συμπάσχει ο αναγνώστης μαζί του. Ο συγγραφέας με ενέταξε στο κλίμα. Αισθάνθηκα όλη αυτή την σκοτεινή ατμόσφαιρα του δάσους, της γιορτής του σπιτιού με τους "περίεργους" καλεσμένους. . . Γιατί το άφησα; Λοιπόν. Είμαι έτσι κι αλλιώς σε μία πιεστικη περίοδο (οι μαθητές μου δινουν εξετάσεις), οπότε τα συνεχή ονόματα, τα πρόσωπα που εναλλάσσονταν το ενα μετά το άλλο, με σύγχυσαν. Δεν μπορούσα δηλαδή να ενταχθώ στην ιστορία. Ίσως κι ο ίδιος ο συγγραφέας να κατάλαβε την ποσότητα, γιαυτό κι έβαλε λίστα με ονοματα στην αρχή. . . Επίσης υπήρχαν ορισμένες πληροφορίες, περιγραφές που δυσχέραιναν ακομη περισσότερο την συγκέντρωση μου. Όχι πολλές, αλλά αρκετές για να με αποτρέψουν να το συνεχίσω. Αν τις αφαιρούσε θα ήταν ΆΨΟΓΟ γιατί η πλοκή ειναι (ξαναλέω) πανέξυπνη. . .