Ζοζεφίν Μπέηκερ

«Φίλοι μου, δε σας λέω ψέματα, το ξέρετε: έμπαινα σε παλάτια με βασίλισσες και βασιλιάδες, έμπαινα σε σπίτια προέδρων... και δεν μπορούσα να μπω σ’ ένα οποιοδήποτε αμερικάνικο ξενοδοχείο και να ζητήσω έναν καφέ. Κι αυτό μ’ έκανε έξαλλη».
από την ομιλία της Ζοζεφίν Μπέηκερ στην Πορεία προς την Ουάσινγκτον, 28 Αυγούστου 1963

H Ζοζεφίν Μπέηκερ ήταν δεκαεννιά χρονών όταν βρέθηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι, το 1925. Μέσα σε μια νύχτα, είχε γίνει το ίνδαλμα της Ξέφρενης Δεκαετίας του Είκοσι, μαγεύοντας τον Πικάσο, τον Κοκτώ, τον Λε Κορμπυζιέ, τον Σιμενόν. Μέσα στην απελευθερωμένη δεκαετία του 1930, η Ζοζεφίν έγινε η πρώτη μαύρη σταρ της παγκόσμιας σκηνής, από το Λονδίνο μέχρι τη Βιέννη, και από την Αλεξάνδρεια μέχρι το Μπουένος Άιρες. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τη συμμετοχή της στη Γαλλική Αντίσταση, η Ζοζεφίν τάχθηκε στον αγώνα κατά των φυλετικών διακρίσεων, πολεμώντας δημόσια όλους τους ιδιωτικούς εξευτελισμούς που είχε επί τόσον πολύ καιρό. Δίνοντας πρώτη το παράδειγμα, μέσα στη δεκαετία του 1950 υιοθέτησε δώδεκα ορφανά απ’ όλες τις φυλές του κόσμου, κι έφτιαξε τη δική της Φυλή του Ουράνιου Τόξου. Θύμα του ρατσισμού η ίδια, σε όλη της τη ζωή, πέθανε τραγουδώντας πάντα για την αγάπη και την ελευθερία.