O Άγιος στην Νέα Υόρκη

Σύνοψη του βιβλίου "O Άγιος στην Νέα Υόρκη"

O Σάϊμον Τέμπλαρ, γνωστός και ως Άγιος, γνωρίζει στη Μαδρίτη τον πολυεκατομμυριούχο αμερικανό Γουίλιαμ Βάλκρος, ο οποίος του προτείνει να βρει και να τιμωρήσει τους δολοφόνους του γιου του. Η διαφθορά στους κόλπους της αστυνομίας και της δικαιοσύνης είναι η αιτία που οι ένοχοι κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι. Η προσφορά που συνοδεύει την πρόταση –ένα εκατομμύριο δολάρια– σίγουρα είναι μεγάλο δέλεαρ ώστε ο Άγιος να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Οι κακοποιοί της Νέας Υόρκης θα δοκιμάσουν δυσάρεστες εκπλήξεις και θα ζήσουν εφιαλτικές στιγμές, από τη στιγμή που ο Άγιος θα φτάσει στην πόλη.

Αν υπήρξε ένας συγγραφέας βρετανικής καταγωγής που συνδύασε το αμερικανικό hard boiled ύφος με το εγγλέζικο χιούμορ, αυτός δεν ήταν άλλος από τον Λέσλι Τσάρτρις που, μάλιστα, είναι και ο μόνος που «κόντραρε» τη σπουδαία Άγκαθα Κρίστι όσον αφορά τον μακροβιότερο ήρωα του crime fiction, αφού ο Άγιος, κατά κόσμον Σάιμον Τέμπλαρ, «έζησε» 55 χρόνια στο χαρτί από την πένα του ίδιου συγγραφέα, όσα δηλαδή ακριβώς και ο Ηρακλής Πουαρό από τη δημιουργό του!

Ο Άγιος, γοητευτικός, κοσμοπολίτης, ελαφρώς τυχοδιώκτης, αρκετά κυνικός, συχνά φλεγματικός και, όποτε χρειαζόταν, αδίστακτος, μπορεί να μεγαλούργησε μέσα από τις σελίδες δεκάδων βιβλίων, αλλά πέρασε στην αιωνιότητα και μέσα από αμέτρητες, κυριολεκτικά, μεταφορές στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον κινηματογράφο. Ηθοποιοί όπως ο Λούις Χέιγουορντ και ο Τζορτζ Σάντερς (στα τέλη της δεκαετίας του ’30), ο Χιου Σινκλέρ τη δεκαετία του ’40, ο άρχοντας του τρόμου Βίνσεντ Πράις που έκανε την αφήγηση στην ομώνυμη ραδιοφωνική εκπομπή την περίοδο 1947-1951, ο Ρότζερ Μουρ στον ρόλο που τον έκανε τηλεοπτικό σούπερ σταρ τη δεκαετία του ’60, ο Ίαν Όγκιλβι στα 70’s, ο Βαλ Κίλμερ στη φιλόδοξη κινηματογραφική μεταφορά του 1997, ακόμα και πιο πρόσφατα ο Τζέσε Αλεξάντερ στην τηλεταινία The Saint του 2017, προσπάθησαν να ενσαρκώσουν τον ήρωα του Τσάρτρις, αλλά κανένας τους δεν τα κατάφερε στα μάτια εκείνων που είχαν λατρέψει τα αντίστοιχα βιβλία.

Διαβάζοντας κάποιος σήμερα το Ο Άγιος στη Νέα Υόρκη, 85 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία, εντυπωσιάζεται από το πόσο φρέσκα φαντάζουν τα πάντα: η πλοκή, οι διάλογοι, οι ανατροπές, οι ντετέκτιβ της τοπικής αστυνομίας, ο κώδικας συμπεριφοράς των γκάγκστερ, το Μανχάταν στο φόντο αλλά και οι φόνοι, «καλών» και «κακών» που αθροίζουν σε ένα πρωτοφανές bodycount. Πάνω από όλα, όμως, αυτό που κερδίζει τον αναγνώστη, είναι το στιλ του ίδιου του Σάιμον Τέμπλαρ, ενός ιδιότυπου Ρομπέν των Δασών που σίγουρα κλέβει από τους πλούσιους αλλά σε καμία περίπτωση δεν δίνει στους φτωχούς, αφού ως γνήσιος bon viveur ο ίδιος, είναι αρκούντως υλιστής ώστε να θέλει να βγαίνει πάντοτε κερδισμένος από τις περιπέτειες στις οποίες παρασύρεται – ή τον παρασύρουν. Ξεχάστε ό,τι ξέρατε μέχρι τώρα για τα φωτοστέφανα – ο συγκεκριμένος Άγιος ούτε αναμάρτητος είναι ούτε παράδειγμα προς μίμηση: ξέρει, εντούτους, πώς να ζει στην κόψη του ξυραφιού, δίχως ποτέ να χαλάει τη χωρίστρα του…