Όπως όλες οι σπουδαίες μεταφράσεις, εκείνες των μεγάλων συγγραφέων έχουν διπλή αναφορά: ανήκουν στη γλώσσα προέλευσης αλλά και στη γλώσσα υποδοχής του πρωτοτύπου και αποκτούν συχνά διεθνή υπόσταση, όπως ο Πόε του Μπωντλαίρ.
Στην παλαμική απόδοση του Ουγκώ συγκλίνουν μάλιστα δύο μορφές των γραμμάτων κορυφαίες σε δύο διαφορετικού και μείζονες εθνικούς κανόνες: δεν νοείται ιστορία της γαλλικής λογοτεχνίας χωρίς τον Ουγκώ ή της ελληνικής χωρίς τον Παλαμά, αλλά ούτε σύγχρονη ευρωπαϊκή παράδοση χωρίς τη γαλλική και την ελληνική λογοτεχνία.