"ΚΗΦΙΣΙΑ": Σταματάει ο σκύλος μου, σταματάω κι εγώ.Ξεκινάει ο σκύλος μου, ξεκινάω κι εγώ.Ακόμη δεν κατάλαβα αν βγάζω εγώ το σκύλο μου ή αν ο σκύλος μου με πάει βόλτα. Καθώς λιγάκι σκέφτομαι, λιγάκι σταματάει, όπως τώρα π.χ.που μεταφράζω από μνήμης Βαλερί:"Todo comienza para una interrupcion".Μα τι σκυλί φεγγάρι είναι αυτό απόψε πάω να ζυγώσω, απομακρύνεται, πάω να του ξεφύγω και μ` ακολουθεί, τις νύχτες με βγάζει το σκυλί μου βόλταστην οδό Μπάι-πας, πηγαίνω κι έρχομαικι ο τόπος έχει μιαν ησυχία Ελλάδος σε πτώχευση, ο κήπος βγάζει σχεδόνόλο το φως του σε σκοτάδι, κάτι νεογνάφύλλων έχουν αφή από χέρι βρέφουςμου ψιθυρίζουν γλυκά πως η δόξα δεν υπάρχει -ένα άχρηστο άκουσμα είναι ο ποιητής- εμένα ν` ακούς τον ηττημένο του κοχλία, δέκα χρόνια αν δεν σας φαίνονται λίγα, να μην έχουμε ανάγκη αναγνώστες, να μοιραζόμαστε ο ένας τα γραπτά του άλλου και με χαρά να πάμε παρακάτωσε άλλα γραπτά, σε άλλα μάτια, να περνάν τα βλέμματα που ανταλλάσσουμε σε κείνα των παιδιώνπου μας βλέπουν γύρω απ` το τραπέζι της Κυριακήςμε το αρνάκι και τις πατάτες στο φούρνο [...](Από την έκδοση)
