Η πρότασή μας
Η Σοφία Βόικου γράφει για το "Ψίθυροι του Βαρδάρη"
Ωστόσο, ένα τυχαίο γεγονός υπήρξε η αφορμή για τη γέννηση αυτού του βιβλίου. Το 2014 έλαβα ένα χαρτί νομικού χαρακτήρα πως η πολυκατοικία όπου βρίσκεται το πατρικό μου διαμέρισμα είναι χτισμένη πάνω στο ρέμα του Μπουγιούκ Ντερέ, και για τον λόγο αυτό το κράτος έπρεπε να αποζημιωθεί. Η έκπληξη ήταν μεγάλη. Ούτε εγώ ούτε οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της περιοχής θυμούνταν κάποιο ρέμα, καθώς μιλάμε για μια από τις κεντρικότερες λεωφόρους της Θεσσαλονίκης. Ψάχνοντας λοιπόν να βρω συμβόλαια αγοραπωλησίας, ιδιωτικά συμφωνητικά και όλα τα υπόλοιπα δικαιολογητικά που μου ζήτησε η δικηγόρος, βρέθηκα να περιδιαβάζω στη μοναδική ιστορία της πολυεθνικής Θεσσαλονίκης των αρχών του 20ού αιώνα. Η ιδέα για το βιβλίο είχε «καρφωθεί» πλέον στο μυαλό μου, το ταξίδι στο παρελθόν της πόλης είχε ξεκινήσει ήδη. Ανακάλυψα ξανά την πόλη στην οποία γεννήθηκα και στην οποία ζω εδώ και παραπάνω από σαράντα χρόνια. Ανακάλυψα πως κάθε βήμα μου πατούσε πάνω στα χνάρια όλων των προηγούμενων γενιών που έζησαν και ερωτεύτηκαν στις γειτονιές της. [...]
Το μόνο σίγουρο είναι πως έπειτα από αυτό το βιβλίο η ματιά μου έχει αλλάξει. Βαδίζω και βλέπω τον ελληνικό στρατό να παρελαύνει στη Λεωφόρο Νίκης, ακούω τη φωνή του μουεζίνη από το Χαμζά Μπέη Τζαμί, μυρίζω τα αυγά χαμινάδος από τις κουζίνες των εβραϊκών σπιτιών. Περπατάω και αισθάνομαι την αύρα όλων αυτών των ανθρώπων που γεννήθηκαν, έζησαν, ερωτεύτηκαν και λάτρεψαν αυτή την πόλη. Ναι, είμαι σίγουρη πως δεν επέλεξα εγώ να γράψω αυτό το βιβλίο. Είναι το βιβλίο που με επέλεξε[...].
christi
christi