Άγριες ανεμώνες

Η μέρα που η Αμέλια Μελικού αποφάσισε να φύγει ήταν μια βροχερή Δευτέρα. Ήξερε πως η απόφασή της ήταν η σωστή, εκείνο όμως που δε γνώριζε, και δεν μπορούσε να μαντέψει, ήταν ότι ο δικηγόρος που τυχαία την επισκέφτηκε εκείνη την ίδια μέρα θα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να της αλλάξει τη ζωή... Κοινότυπος τίτλος και περίληψη που σε κάνει να φτιάχνεις αμέσως την εικόνα ενός ανιαρού αισθηματικου μυθιστορήματος. Αυτό που δεν αναφέρεται πουθενά ( και κακώς) είναι πως πρόκειται για ένα αναπάντεχο θρίλερ, πρωτότυπο και απρόβλεπτο μέχρι το τέλος.

Μια μαγική εικόνα ήταν αυτό το βιβλίο που ανάλογα με τη γωνία θέασης άλλαζες αμέσως άποψη και αντίληψη για τον κόσμο που ξεδιπλωνόταν μπροστά σου. Πρωτότυπη υπόθεση κι ένα τέλος αναπάντεχα βασανιστικό.

Ένα βιβλίο που αφότου το πήρα στα χέρια μου, το τελείωσα σε ελάχιστο χρόνο! Για μένα σημαίνει πολλά αυτό! Ένα βιβλίο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απο καταξιωμένους του χώρου. Ένας δυνατός έρωτας μια ισχυρή αγάπη σ`ένα ταξίδι γεμάτο μυστήριιο και ανατροπές! Ξεχωριστοί ήρωες, πλοκή, καλοδουλεμένη γραφή, ευρηματικότητα!! Ο αναγνώστης παραμένει εκεί ως το τέλος!! Βιβλίο που θα ξεχωρίσει στη μνήμη σου!!

Όταν μια γυναίκα πάρει κάποια απόφαση, αυτή γίνεται οριστική και η ίδια παραμένει αμετάπειστη. Δεν υπάρχει περίπτωση να της αλλάξεις γνώμη, ακόμη κι αν είσαι ένας γοητευτικός, ευφυής και ιδιαίτερα χαρισματικός, όσο και πεισμων, δικηγόρος. Τα πράγματα θα πάρουν την καθορισμένη πορεία, αυτή που η μοίρα τούς όρισε. Ή μήπως όχι; Λένε πως η μοίρα των ανθρώπων γράφεται στο χέρι τους, ίσως γιατί είναι στο χέρι τους να την αλλάξουν... Από τα πιο παράξενα, ελκυστικά και ιδιόμορφα αναγνώσματα του τελευταίου χρόνου. Αν αξίζει; Για μένα απόλυτα. Εσείς βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Ένα βιβλίο που αρχικά σου δημιουργεί αντιφατικά κι αντικρουόμενα συναισθήματα, αλλά ο ακριβής τρόπος με τον οποίο γνωρίζεις και σκιαγραφείς τους χαρακτήρες σε βάζει αργά και προσεχτικά μέσα στον κόσμο του, και πριν προλάβεις να το αντιληφθείς σε έχει ενσωματώσει μέσα στην πλοκή, σε κάνει ένα με τους πρωταγωνιστές και σε κλειδώνει στους ρυθμούς του. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή σπάει το φράγμα που το δένει με τη πραγματικότητα κι ανεβάζει ιλιγγιώδη ταχύτητα, καθώς σε παρασύρει κι εσένα ολότελα στη δίνη του. Δεν το διαβάσεις. Μάλλον σε διαβάζει. Πολύ καλό.