Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Πολύ καλό! Μας είχε λείψει ο Χάρης Νικολόπουλος. Στην ιστορία αυτή χώθηκε για τα καλά στα άδυτα του υποκόσμου. Αξίζει!

Πιστεύοντας στην προφορική διάδοση του βιβλίου και μιας και μας ενοικούν βιβλία, φίλοι και μουσικές θα σας μιλήσω για το 4ο βιβλίο της Χίλντας Παπαδημητρίου με ήρωα τον Χάρη Νικολόπουλο που έχει τίτλο: «Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου» και κυκλοφόρησε πρόσφατα. Αν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα της βιβλία σίγουρα θα θελήσετε να το διαβάσετε και αν δεν έχετε διαβάσει προηγούμενα μπορείτε να αρχίσετε με αυτό. Δυνατό, ανθρώπινο, ρεαλιστικό, ευαίσθητο και καλογραμμένο. Βρισκόμαστε στον Μάρτιο του 2012 όπου ο Χάρης Νικολόπουλος (ο κεντρικός ήρωας) ζει στην ωραία Ναύπακτο από το 2009, αφού έχει παραιτηθεί από το Σώμα με δική του απόφαση (ο λόγος στο 3ο βιβλίο) και περνάει την κρίση της μέσης ηλικίας. Όμως ο Χάρης θα αναγκαστεί να επιστρέψει στην Αθήνα της κρίσης όταν η μητέρα του διαγιγνώσκεται με Αλτσχάιμερ πρώιμης έναρξης. Θα αναγκαστεί να μεταφέρει την μητέρα του σε ένα οίκο ευγηρίας και εκεί θα γνωρίσει μια ψυχολόγο για ψυχολογική υποστήριξη. Η ψυχολόγος είναι επίσης υπεύθυνη και διευθύνει έναν ξενώνα για κακοποιημένες γυναίκες και θύματα σεξουαλικού τράφικινγκ. (Τι είναι το Trafficking; Είναι η παράνομη διακίνηση και η εμπορία ανθρώπων, μια σύγχρονη μορφή δουλείας η οποία αποτελεί σήμερα το τρίτο μεγαλύτερο οργανωμένο έγκλημα, μετά την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και την εμπορία όπλων. Υπολογίζεται ότι αποφέρει περίπου 25.7 δις ευρώ κάθε χρόνο, από τα οποία τα 22.6 δις προέρχονται από τη σεξουαλική εκμετάλλευση.) Ο Χάρης Νικολόπουλος έρχεται στην Αθήνα της κρίσης που τίποτε δεν είναι όπως τα άφησε ούτε η πόλη, ούτε οι φίλοι του και πρώην συνάδελφοι του στο Σώμα… «Καταλάβαινε ότι σε εποχές κρίσιμες για τη ζωή του καθενός, στους καιρούς που οι άνθρωποι φτάνουν στα όρια τους, συχνά οι φίλοι λειτουργούν σαν σάκος του μποξ.» σελ. 287 Ο Χάρης θα βρεθεί κατηγορούμενος και μόνος για ένα έγκλημα που δεν έχει διαπράξει και θα ρισκάρει να αποδείξει μόνος του την αθωότητά του. «Ίσως κάποια μέρα, στο μέλλον, να βρουν τον τρόπο να μπαλώσουν τη φιλία τους. Και οι μπαλωμένες φιλίες μας χρειάζονται. Όλες οι φιλίες μας χρειάζονται. Ο Άγγλος ποιητής και ιερωμένος Τζον Νταν είχε πει: «Κανείς άνθρωπος δεν είναι νησί, πλήρες και αυτάρκες». σελ.287 Ο Χάρης προσπαθώντας να αποδείξει την αθωότητα του θα αρχίσει μια κατάβαση στην κόλαση του υποκόσμου, στον κόσμο των άστεγων, των εξαρτημένων, των κοριτσιών του σεξουαλικού τράφικινγκ που αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμα. Άραγε τιμωρούνται ποτέ οι πραγματικοί υπεύθυνοι ενός βρώμικου κόσμου; Υπάρχει δικαιοσύνη απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα; ~Χίλντα Παπαδημητρίου~«Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου»