

Η γέννηση της βιοπολιτικής
Παραδόσεις στο Kολλέγιο της Γαλλίας (1978-1979)
Άτοκες δόσεις με ή χωρίς πιστωτική
Ας υποθέσουμε ότι δεχόμαστε, έστω και για μια στιγμή, κατηγορίες τόσο γενικές όσο εκείνες του "παγανισμού", του "χριστιανισμού", της "ηθικής" και της "σεξουαλικής ηθικής". Ας υποθέσουμε πως μπαίνει το ερώτημα σε ποια σημεία η "σεξουαλική ηθική του χριστιανισμού" αντιτάχθηκε εμφανέστερα στη "σεξουαλική ηθική του αρχαίου παγανισμού": μήπως στην απαγόρευση της αιμομιξίας, στην αντρική κυριαρχία, στην καθυπόταξη της γυναίκας; Χωρίς αμφιβολία, δεν είναι αυτές οι απαντήσεις που θα δινόντουσαν: είναι γνωστή η έκταση και η σταθερότητα αυτών των φαινομένων κάτω από την ποικιλία των μορφών τους. Το πιθανότερο είναι ότι θα προτείνονταν άλλα σημεία διαφοροποίησης. Η αξία, λόγου χάρη, της "σεξουαλικής πράξης" αυτής καθαυτής: ο χριστιανισμός την είχε συνδέσει με το κακό, με την αμαρτία, με την πτώση, με το θάνατο, ενώ η Αρχαιότητα της είχε αποδώσει θετικούς προσδιορισμούς. Ή, η "οροθέτηση" του νόμιμου συντρόφου: ο χριστιανισμός -σε αντίθεση με τις ελληνικές ή ρωμαϊκές κοινωνίες- δεν τη δεχόταν παρά μόνο στην περίπτωση της μονογαμικής σύζευξης και, μέσα στα πλαίσια της σύζευξης αυτής, της είχε επιβάλει την αρχή της τεκνοποίησης, ως αποκλειστικό όρο της ολοκλήρωσής της. Ένα τρίτο σημείο είναι η απόρριψη των σχέσεων ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου: ο χριστιανισμός τις είχε αυστηρά αποκλείσει, ενώ η Ελλάδα τις είχε εκθειάσει - και η Ρώμη αποδεχτεί - τουλάχιστον ανάμεσα σε άντρες. Μ. Φ.

Το βιβλίο «Η γέννηση της βιοπολιτικής» του Μισέλ Φουκό διερευνά τις ρίζες και τις επιπτώσεις της βιοπολιτικής στην κοινωνία, εστιάζοντας στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ της εξουσίας και της σεξουαλικότητας. Στο πλαίσιο της σύγχρονης κοινωνικής θεωρίας, ο Φουκό αναλύει πώς οι ηθικές αξίες του χριστιανισμού αντιτίθενται στις αρχαίες παγανιστικές αντιλήψεις, προσφέροντας μια διεισδυτική ματιά στις πολιτισμικές αλλαγές που έχουν διαμορφώσει τη σεξουαλική ηθική.
Η πλοκή κινείται γύρω από τη σύγκρουση των ιδεών, με τον Φουκό να αποκαλύπτει τους μηχανισμούς που διαμορφώνουν τις κοινωνικές νόρμες και τη θέση του ατόμου. Οι χαρακτήρες της αφήγησης δεν είναι άνθρωποι, αλλά οι έννοιες και οι αξίες που συγκρούονται, δημιουργώντας έντονα συναισθήματα και προβληματισμούς στον αναγνώστη.
Ο Φουκό χρησιμοποιεί μια γλώσσα πλούσια σε αναφορές και φιλοσοφική ακρίβεια, με σαφή δομή και ρέουσες περιγραφές. Η αναλυτική του προσέγγιση, σε συνδυασμό με την κριτική του ματιά, προκαλεί τον αναγνώστη να επαναστατήσει και να αναστοχαστεί.
Αυτό το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί γιατί προσφέρει μια μοναδική οπτική για τις ρίζες της σύγχρονης βιοπολιτικής και τη σύνθετη σχέση ανάμεσα στην εξουσία και την προσωπική ζωής. Είναι μια πρόκληση για κάθε αναγνώστη που επιθυμεί να κατανοήσει βαθύτερα τον κόσμο γύρω του.