Η Πριγκιπέσα Ιζαμπώ

Το υπέροχο ιστορικό μυθιστόρημα «Ιζαμπώ» του Άγγελου Τερζάκη μας ταξιδεύει στον μεσαιωνικό κόσμο του Μοριά, στην εποχή της φραγκοκρατίας. Είμαστε στην περίοδο που η βυζαντινή αυτοκρατορία αποδιαρθρώνεται μέσα σε έριδες, πιεζόμενη από Ανατολή και Δύση. Στην φραγκοκρατούμενη Πελοπόννησο όμως αρχίζει η αφύπνιση του νέου ελληνισμού. Ιππότες, κάστρα, πριγκίπισσες, ρομαντικοί έρωτες, δεσποσύνες, μύθοι, ίντριγκες, ανίερες συμμαχίες, προδοσίες, κουρσάροι , γαλέρες ζωντανεύουν μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου μεγάλης λογοτεχνικής αξίας. Τα ιστορικά γεγονότα της εποχής προβάλλουν δοσμένα μέσα από τις περιπέτειες γνωστών προσώπων αλλά και φανταστικών χαρακτήρων. Τα μεγάλα γεγονότα εξελίσσονται δίπλα στα ανθρώπινα πάθη για τον έρωτα, την εξουσία, το χρήμα, την εκδίκηση. Πεντακόσιες δεκαπέντε σελίδες αγωνιώδους πλοκής οι οποίες διαβάζονται χωρίς διακοπή. Μόνο όταν θέλεις να ψάξεις στο λεξικό η στο γλωσσάρι του βιβλίου κάποια άγνωστη, ξεχασμένη λέξη διακόπτεις την ανάγνωση μα και τότε αποζημιώνεσαι. Μοιάζει με ένα κυνήγι θησαυρού, συμβατό με το νόημα του βιβλίου. Λέξεις χαμένες στον χρόνο, βυζαντινές, με ομηρικές ρίζες, φράγκικες και λατινικές μας θυμίζουν, με κάποια μελαγχολία, έναν ανεξάντλητο γλωσσικό πλούτο, θαμμένο κάτω από την λεξιπενία της εποχής μας. Σε κάθε περίπτωση η «Ιζαμπώ» αποτελεί ξεχωριστή αναγνωστική εμπειρία, ένα μυθιστόρημα με την διαχρονική αξία του κλασικού.

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα πολύ πριν την Άλωση της Πόλης το 13ο αιώνα στην Πελοπόννησο, την εποχή των σταυροφόρων, των ιπποτών, των τροβαδούρων. Μία πιστή περιγραφή της εποχής, των περιπετειών, του πλούτου και της αθλιότητας.

Η Πριγκιπέσα Ιζαμπώ είναι ένα από τα πιο κλασικά επικά μυθιστορήματα. Κεντρικός ήρωας του έργου είναι ο Νικηφόρος Σγουρός, ο οποίος ενώ αρχικά παρουσιάζεται ως ασήμαντος και υποτιμημένος, καταφέρνει μέσα από δύσκολες καταστάσεις να γίνει αξιοπρεπής, να επαναστατήσει και να καταλάβει την αξία της ελευθερίας. Μέσα στο βιβλίο παρουσιάζονται σημαντικές πληροφορίες για την Ελλάδα την περίοδο της Φραγκοκρατίας, ηρωικές περιπέτειες, ίντριγκες, καθώς κι ένας μεγάλος ανεκπλήρωτος έρωτας. Ο τρόπος γραφής του Τερζάκη είναι πολύ προσεγμένος, μεστός, χρησιμοποιεί ουκ ολίγες μεσαιωνικές λέξεις, αναπλάθοντας ζωηρά μία τόσο διαφορετική εποχή.