Στο ακρογιάλι της ουτοπίας

Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα κινείται γύρω από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της βασικής πρωταγωνίστριας, της Χρύσας. Η Χρύσα δεν γνώρισε μια ζωή στρωμένη με ροδοπέταλα. Πέρασε μέσα από πολύ δύσκολες καταστάσεις, που τη στιγμάτιζαν και την ακολουθούσαν σε όλη της τη ζωή. Το μόνο που τελικά ήθελε, ήταν η σωτηρία της ψυχής της. Όμως, όπως μας εξιστορεί και το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, εμείς οι άνθρωποι κυνηγώντας πολλές φορές την ελευθερία της ψυχής μας, την προσωπική μας ουτοπία, ψάχνουμε τελικά κάπου να παγιδευτούμε, να νιώσουμε αυτό το γνώριμο που τόσα χρόνια μάθαμε να βιώνουμε. Για να γευτούμε λίγο από το όνειρο που μας στέρησαν, μπαίνουμε μέσα σε φάκες και συμβιβαζόμαστε, συνηθίζουμε, βολευόμαστε. Έτσι, και οι ήρωες του βιβλίου στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν κάτι που στερήθηκαν, κάτι που τους έλειπε, στην ουσία προσπαθούσαν να πετάξουν την ελευθερία που κουβαλούσανε και να κλειστούν σε μία τρύπα, μήπως και νιώσουν ασφαλείς. Ολοκληρώνοντας, αυτό που σε θέλγει σε αυτό το βιβλίο είναι πως πρέπει όλοι μας να κυνηγάμε τις ουτοπίες μας, όσο δύσκολη και αν είναι η διαδρομή, όσο και να φάμε τα μούτρα μας. Αυτή είναι και η όλη μαγεία. Με το να μένεις αποστειρωμένος στη γυάλα σου δεν ωφελεί, καθώς ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει το αύριο. « Θέλω να ζήσω άλλη μια φορά τη διαδρομή. Θέλω να χαρώ την ουτοπία, ώσπου να πεινάσουν τα σκυλιά της. Φεύγω. Πάω να συστηθώ με τη ζωή. Πάω να σταθώ απέναντι της». Εχε τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά και αγαπα την ζωή!!!

Έχω γνωρίσει στη ζωή μου αρκετούς ανθρώπους, που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής τους. Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα..

Αυτο το βιβλιο δίνει μαθηματα ζωής όπως και κάθε βιβλιο της Αλκυονης.