Περίπατος με την Αγγελική

Η Αγγελική Χατζημιχάλη (1895-1965) είναι από τις κορυφαίες εκείνες φυσιογνωμίες Ελλήνων που στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ανέλαβαν το έργο της πνευματικής αναγέννησης του έθνους με βάση τις δύο μεγάλες πνευματικές του παραδόσεις (Αρχαιότητα, Βυζάντιο) και τη λαϊκή του παράδοση, που έχει αρχέγονες ρίζες.Πρώτη είδε ότι η καταγραφή της λαϊκής τέχνης, βοηθώντας μας να γνωρίσουμε την εθνική μας συνείδηση, θα μας καθοδηγούσε `να δημιουργήσουμε τη μορφή του δικού μας νεότερου πολιτισμού, θεμελιωμένου επάνω στην ψυχική ενότητα`. Μια πολύ σημαντική διάσταση του έργου της, το ότι με παραδείγματα από τη λαϊκή μας παράδοση απέδειξε τη συνέχεια της φυλής μας, είναι εκείνο που σήμερα ιδίως καθιστά επιτακτική ανάγκη την επανέκδοσή του.Πέρα όμως από αυτό, η Χατζημιχάλη υπήρξε μια μεγάλη Ελληνίδα, γενναία και ολόρθη πάντοτε στο πλευρό του λαού στις μεγάλες δοκιμασίες του: στην Καταστροφή του `22, στη Δικτατορία του Μεταξά, στον Πόλεμο του `40-`41, στην Κατοχή, στα μετέπειτα χρόνια ενός νέου εθνικού διχασμού, στον Κυπριακό Αγώνα. Ήταν το άγρυπνο πνεύμα της καλοσύνης, της αμνησικακίας, της φιλαλληλίας και της προσφοράς μέχρι την αυτοθυσία, αφού πάντα λησμονούσε τα, τραγικά κάποτε, προσωπικά της βάσανα, μη προσδοκώντας καμιά ανταπόδοση ή αναγνώριση.Το αφήγημα της κόρης της, Έρσης-Αλεξίας Χατζημιχάλη, αυτή την πλευρά της κυρίως καταγράφει. Είναι μια ζωντανή αναδρομή στη ζωή και στο έργο μιας τραγικής και μεγάλης γυναίκας, που αφιερώθηκε με το πνεύμα, την ψυχή και το ασθενικό σώμα της στην αναζήτηση και διάσωση της εθνικής μας ταυτότητας. [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]