Αστυνομικό βιβλίο, που διαβάζεται σε μια μέρα
Αρχικά, να πω ότι από τη μέση και μετά το διάβασα μονορούφι, με μόνο διάλειμμα για τουαλέτα! Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου! Η ιστορία, εξαρχής, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και μέχρι το τέλος είχε αγωνία, ανατροπές - που δεν περίμενα μπορώ να πω - και φυσικά πολύ γέλιο! Ένα αστυνομικό, δηλαδή, με τα όλα του!! Η γραφή της Τόνιας μου άρεσε πάρα πολύ και ανυπομονώ και για το δεύτερο. Όπως θα γνωρίζετε από προηγούμενα ποστ μου, λατρεύω τα μικρά κεφάλαια, κι αυτό το βιβλίο είχε μικρά κεφάλαια, που το έκαναν να φύγει σαν νεράκι, όπως προείπα! Το τέλος μου άρεσε πάρα πολύ και γενικώς όλη η έκβαση της ιστορίας!
Αγάπησα τους χαρακτήρες του βιβλίου πολύ! Ο Πέτρος Δεληγιάννης είναι ένας εγκληματολόγος, ο οποίος ζει σε ένα άδειο κουφάρι, είναι νευρικός και απότομος, νάρκισσος, εγωιστής και πεισματάρης, δεν επιτρέπει σε κανένα να μάθει τα συναισθήματά του, έχει πληγωθεί βαθιά και θέλει να δείχνει πάντα δυνατός, εκμεταλλεύεται τις γυναίκες και δεν επιτρέπει στον εαυτό του να συνάψει καμία σοβαρή σχέση με καμία. Είναι όμως κατά βάθος ένας γλύκας. Εννοείται πως δηλώνω φανερά γοητευμένη και ερωτευμένη μαζί του, όπως όλες νομίζω, και είναι ο δεύτερος χαρακτήρας βιβλίου που έχω ερωτευτεί γενικώς (ο πρώτος είναι ο Μαξ Γουλφ από τα βιβλία του Tony Parsons). Η Άννα, από την άλλη, είναι μια Υπαστυνόμος Α, η οποία έχει ζήσει σωματική και ψυχολογική βία, τραγικές καταστάσεις, με αποτέλεσμα να είναι βαθειά πληγωμένη και να ζει κι αυτή σε ένα άδειο κουφάρι. Οι σκέψεις που κάνει κατά τη διάρκεια του βιβλίου, με έκαναν να γελάσω με την καρδιά μου, και θα μπορούσα να πω ότι ταιριάζουμε πολύ, μιας κι εγώ θα έκανα ακριβώς τις ίδιες σκέψεις και θα είχα τις ίδιες αντιδράσεις. Μπορώ να πω ότι ταυτίστηκα!!
Όλα αυτά όμως θα τους φέρουν κοντά ή θα τους απομακρύνουν; Διαβάστε το βιβλίο (χθες!) και θα μάθετε!! Εννοείται πως σας το προτείνω, δίχως δεύτερη σκέψη!!
nana
nana
Aννα
Aννα