Ο δρόμος της ψυχικής κάθαρσης
Όταν ολοκληρώνουμε ένα βιβλίο νιώθουμε ένα μικρό κενό. Έχοντας αγαπήσει την ιστορία και έχοντας ταξιδέψει σε έναν ξένο κόσμο κάτι μέσα μας λείπει μόλις γυρίσουμε και την τελευταία σελίδα. Τις περισσότερες φορές με βλέπετε να κάνω ξεδιάντροπο fangirling για τα βιβλία μιλώντας για το πώς μου ρούφηξαν τα συναισθήματα. Η μυστική ιστορία όμως δεν έκλεψε την καρδιά μου. Η μυστική ιστορία με οδήγησε στον κόσμο του Ρίτσαρντ και της ομάδας του και θα μείνω για πάντα μαζί τους. Η μυστική ιστορία ήταν μια μαύρη τρύπα που με ρούφηξε και δεν νομίζω ότι σκοπεύω να γυρίσω.
Σε ένα φαινομενικά απλοϊκό πανεπιστήμιο, μια μικρή ελίτ παρακολουθεί μαθήματα ελληνικών υπό την επίβλεψη του πιο αμφιλεγόμενου καθηγητή που θα μπορούσε να υπάρξει. Ο Ρίτσαρντ μαγεύεται από αυτή την μυστικότητα που περιβάλλει τον Τζούλιαν και την ομάδα του και κάνει τα αδύνατα δυνατά για να γίνει μέλος αυτής της ελίτ. Σκοπός του δεν είναι τα χρήματα ή η κοινωνική ανέλιξη, αλλά να μυηθεί σε έναν κόσμο βγαλμένο από τον κλασικό πολιτισμό. Μόνο που αυτή η κουλτούρα περιέχει και τα πιο χθόνια μυστικά.
Η ιστορία του Ρίτσαρντ, του Χένρυ, της Καμίλλα, του Φράνσις και του Τσαρλς δεν είναι παρά ένας φόνος και μια μακρά πορεία προς την κάθαρση. Η Ντόναρτ Ταρτ με την υπέροχη γραφή της, την γλαφυρότητα της και το σκοτεινό aesthetic της βαδίζει στα επικίνδυνα μονοπάτια του ανεξέλεγκτου ενθουσιασμού με το άγνωστο, το οποίο πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε κάτι άσχημο. Όταν τέσσερα άτομα διαπράττουν μια διπλή ύβρις δεν μπορούν παρά να οδηγηθούν στην νέμεσις και την τίσις. Το αιώνιο τρίπτυχο της τιμωρίας καταδιώκει τους θαυμαστές της αρχαιοελληνικής κουλτούρας συνυφασμένο με την έννοια της αμαρτίας και της κόλασης (inferno). Εξαίρετοι συγγραφείς της παγκόσμιας λαογραφίας κάνουν συχνά την εμφάνιση τους για να τονίσουν μέσα σε όλα τον βιασμό της ανθρώπινης ψυχής μετά από μια βίαιη πράξη.
Ένα από τα πράγματα που θαύμασα πολύ ήταν τα ψυχογραφήματα των πρωταγωνιστών. Με εξαίρεση τον Μπάνι, που για προσωπικούς λόγους δεν μπορούσα με τίποτα να συμπαθήσω, οι υπόλοιποι ήταν ανθρώπινοι. Αφήνοντας για λίγο στην άκρη τις προσωπικές μου απόψεις, μπόρεσα να δω καθαρά τα κίνητρα τους και να τους δικαιολογήσω. Ειδικά ο Χένρυ, που αποτελεί το πλέον αμφιλεγόμενο άτομο, ήταν για μένα η μεγαλύτερη πρόκληση. Πέρασα μαζί του όλα τα στάδια επαφής με έναν χαρακτήρα, από συμπάθεια, απέχθεια, θαυμασμό και θλίψη για την κατάληξη του. Όλοι είχαν το έντονο ταμπεραμέντο χωρίς την βαρετή υπόσταση του πολύ-αγνός-για-όλα-ήρωα, αλλά νομίζω πως εκείνος με συγκλόνισε περισσότερο. Πολλές φορές τα κίνητρα του δεν ήταν ξεκάθαρα, ενώ φαινόταν απλά τρελαμένος -κυριολεκτικά και μεταφορικά - με ιδέες και πρακτικές πολύ μακρινές από αυτόν. Στην πραγματικότητα, άφησε τα εγκλήματα του να τον επηρεάσουν περισσότερο καταλαβαίνοντας καλύτερα από όλους την ύβρι που είχε διαπράξει.
Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες για την Μυστική Ιστορία, τους αμφιλεγόμενους μαθητές, τον εγωπαθή καθηγητή που αρνούταν να δει την αλήθεια μέχρι να σκάσει μπροστά του και εν τέλει εγκατέλειψε την ομάδα σαν δειλός που ήταν. Κι ίσως τελικά αυτό να κάνω. Με άγγιξε με έναν τρομακτικό τρόπο και με ανάγκασε να δω και τα δικά μου σκοτεινά μυστικά. Όποιος δεν φοβάται να αντικρίσει την κόλαση που κρύβει μέσα του, δεν έχει παρά να διαβάσει το μυθιστόρημα και να βυθιστεί σε μια ιστορία μυστηρίου και πολύ αλκοόλ!
Έλενα
Έλενα
ΕΛΕΝΗ
ΕΛΕΝΗ
ALEXIA
ALEXIA
Μαρία
Μαρία
Κωνσταντίνος
Κωνσταντίνος