Ο υπότιτλος η διαλεχτική σαν τρόπος ζωής μαρτυράει για ποιο σκοπό γράφτηκαν οι ιστορίες αυτές: να δείξουν πως μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει στην καθημερινή του ζωή τη διαλεχτική, να την εφαρμόσει στην αντιμετώπιση καθημερινών γεγονότων και να την κάνει ένα μέσο κ' ένα όπλο στον καθημερινό του βίο. Το ύφος που κυριαρχεί είναι λιτό, απέριττο, χαρακτηριστικά δηκτικό. Εκείνο που βαραίνει είναι η στάση του ατόμου απέναντι στα γεγονότα. (Από το σημείωμα του μεταφραστή) Η β' έκδοση ξαναδουλεμένη και συμπληρωμένη στοιχειοθετήθηκε με Απλά και Λειψίας των 10 στιγμών στο εργαστήρι των εκδόσεων. Οι τίτλοι με Απλά και Απλά μαύρα των 8 στιγμών. (Από το βιβλίο Κείμενα 1969-1989: μία στιγμή στην τυπογραφία της Γεωργίας Παπαγεωργίου και της Κλαίρης Μιτσοτάκη, Αθήνα 2002)