Άχραντος

Σαν την παλίρροια που φουσκώνει και πλημμυρίζει την ακτή, έτσι θα βγουν τα λόγια από την καρδιά μου για την αγάπη. Αυτή μου αφαίρεσε τη δυνατότητα να αποφασίζω με τη λογική, και ακολουθώ τις προσταγές της καρδιάς. Θάλασσες της μελαγχολίας τρικυμισμένες, αφήστε την αμόλυντη αγάπη να ταξιδέψει σε πιο ήρεμα νερά, και μην ξεσκίζετε το πανί του έρωτα που σηκώθηκε να ανακαλύψει πρωτόγνωρα λιμάνια. Γιατί η αθανασία να φαίνεται μικρή απέναντι στην αγάπη; Γιατί το φθαρτό, το πεπερασμένο, να έχει περισσότερη ομορφιά από το αιώνιο;