Μια μέρα τον Δεκέμβρη

Από το εξώφυλλο και μόνο το βιβλίο συστήνεται ξεκάθαρα στον αναγνώστη: Μία ρομαντική ιστορία που ξεκινά... Μία Μέρα Τον Δεκέμβρη! Στις 21 Δεκεμβρίου 2008 η Λόρι συναντά με το βλέμμα της έναν νεαρό άντρα και τα αισθήματα που της προξενεί η ματιά που ανταλλάσσουν είναι τόσο δυνατά που την κυριεύουν. Καθώς οι δυο του επικοινωνούν με τα μάτια, ο άντρας ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο λεωφορείο που βρίσκεται η Λόρι, αλλά δυστυχώς το λεωφορείο ξεκινά προτού αυτός προλάβει να επιβιβαστεί. Ένα χρόνο αργότερα, η μοίρα φέρνει τη Λόρι μπροστά στον άντρα που δεν έχει σταματήσει να σκέφτεται εδώ και έναν χρόνο, τον Τζακ... που τυγχάνει να είναι το νέο αγόρι της κολλητής της φίλης. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσω το εξής: Αυτό εδώ το βιβλίο δεν πρόκειται να προσφέρει στον αναγνώστη δολοπλοκίες, συνταρακτικά plot twists και αναπάντεχες εκπλήξεις (τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του). Είναι η ιστορία αγάπης της Λόρι και του Τζακ , αλλά κυρίως πρόκειται για το ταξίδι της Λόρι με στόχο να ανακαλύψει και να αγαπήσει τον ίδιο της τον εαυτό. Το βιβλίο αυτό έχει σκοπό να προσφέρει όλα εκείνα τα ζεστά συναισθήματα και τη γλυκόπικρη αίσθηση που συνοδεύουν τις γιορτές και κάθε είδους αγάπη. Μου άρεσε η εμπειρία της ανάγνωσης για τη Λόρι, μία όχι και τόσο δυναμική πρωταγωνίστρια που ωστόσο μαθαίνει να πλοηγείται στη ζωή της, να χαράζει την πορεία της, να κάνει λάθη και να μαθαίνει από αυτά. Παλεύοντας με πολλές ανασφάλειες η πρωταγωνίστρια σε καμία περίπτωση δεν παρουσιάζεται ως η τέλεια πλην ρεαλιστική έκδοση μίας νεαρής κοπέλας, που ωστόσο δείχνει σημάδια εξέλιξης. Η σχέση της με τους γονείς της και με την κολλητή της φίλη, τη Σάρα, καταλάμβαναν μεγάλο χώρο στη ζωή της, και εκτίμησα το γεγονός ότι το βιβλίο δεν ήταν επικεντρωμένο μονάχα στο ρομαντικό στοιχείο. Το βιβλίο περιλαμβάνει μεγάλα αποσπάσματα εσωτερικού μονολόγου και λιγότερο διάλογο. Ορισμένα κεφάλαια είναι γραμμένα από την πλευρά του Τζακ, και για να είμαι ειλικρινής όσο περισσότερο διάβαζα από τη δική του οπτική γωνία, τόσο λιγότερο τον συμπαθούσα. Κατά τη γνώμη μου πιθανόν να του ταίριαζε περισσότερο η τριτοπρόσωπη αφήγηση, μιας και όταν έχουμε περισσότερες από μία οπτικές γωνίες σε ένα μυθιστόρημα, είναι αρκετά δύσκολο οι διαφορετικές φωνές να είναι γραμμένες ξεκάθαρα για άλλα πρόσωπα. Κάποια σημεία στην ροή της πλοκής με μπέρδεψαν ,ή για να το διατυπώσω σωστότερα, δε με έπεισαν. Όπως και να έχει πολλά από τα σημεία της ιστορίας επιτρέπουν στον αναγνώστη να ταυτιστεί με τους πρωταγωνιστές και τα λάθη που μοιραία επέρχονται λόγω της ανθρώπινης φύσης, όπως η έλλειψη επικοινωνίας και η ανάγκη να πούμε ψέματα για να πείσουμε ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό. Ένα ευκολοδιάβαστο και ανάλαφρο βιβλίο παρόλο που θίγει σημαντικά ζητήματα όπως την απώλεια, το θάνατο, την ερωτική απογοήτευση και τη δουλειά που απαιτούν οι διαπροσωπικές σχέσεις. Παρά τον τίτλο του, δεν είναι τόσο συνυφασμένο με τις χειμερινές γιορτές όσο περίμενα. Θα το διάβαζα το ίδιο ευχάριστα ένα καλοκαιρινό πρωί δίπλα από την παραλία ή ένα φθινοπωρινό απόγευμα πίνοντας ζεστό τσάι. Μου θύμισε αρκετά την πλοκή της Μικράς Αγγλίας (αν και ομολογουμένως μία λιγότερο δραματική εκδοχή).

΄΄Έσκυψα προς το μέρος του, έπιασα το κεφάλι του και φίλησα τα μαλλιά του. Τύλιξε και εκείνος τα χέρια του γύρω μου και η γνώριμη μυρωδιά του με έκανε να ξεσπάσω σε ανεξέλεγκτα κλάματα. Η κολόνια που πάντα φορούσε, το σαμπουάν που χρησιμοποιούσε, η μυρωδιά από τις μέρες του, τις νύχτες μου, την αγάπη μας΄΄. Ένα ρομαντικό και ανάλαφρο βιβλίο!!!

Μια ιστορία αγάπης! Ένας έρωτας με την πρώτη ματιά μπροστά σε μια στάση λεωφορείου δημιουργούν ένα όμορφο ρομαντικό βιβλίο

Μία πολύ γλυκιά ιστορία αγάπης, ένας έρωτας με την πρώτη ματιά!! Ένα κλασσικό ρομαντικό μυθιστόρημα για έναν έρωτα ο οποίος έχει τα εμπόδια του έχει τις καλές του τις κακές του κι όμως στο τέλος ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!! Ένα βιβλίο ευχάριστο για να περάσεις την ώρα σου ευκολοδιάβαστο!!! Μπορείς να το διαβάσεις όποια εποχή του χρόνου αν θέλεις εγώ προσωπικά το διάβασα καλοκαίρι, αλλά όπως σε προϊδεάζει και το βιβλίο η καλύτερη εποχή για να διαβάσεις το βιβλίο είναι τα Χριστούγεννα!!!!

Μια ιστορία πίστης στην αληθινή αγάπη. Μια ανάσα από τα Χριστούγεννα, περίοδο ελπίδας κι αγάπης. Χιονισμένο Λονδίνο και Λόρι. Λόρι και Τζακ. Σάρα και Λόρι. Σάρα και Τζακ. Σ’ ένα κινηματογραφικά ρομαντικό γαϊτανάκι λαθών και παρεξηγήσεων. Σ’ ένα μείγμα στοργής κι έντασης. Ένα σύγχρονο ρομάντζο σαν παραμύθι. Προσωπικά, μου θύμισε γλυκούκιτσες ταινίες που λατρεύουμε να βλέπουμε στις μαύρες μας (All about mood). Έχει κάτι απ’ Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς, κάτι από το Έρωτας μετ’ εμποδίων και κάτι από το Αγάπη είναι… Όλα στη ζωή έχουν να κάνουν με το timing. Τον απόλυτο συγχρονισμό στα θέλω των ανθρώπων αλλά και στα θέλω του σύμπαντος. Την ευθυγράμμιση όλων για την επιτυχία προς την ευτυχία. Ανατροπή κοσμοθεωρίας… και wrong matches. Εδώ, η συνηθισμένη Λόρι –που διαβαίνει τη ζωή αθόρυβα, όμως αφήνει βαθιά σημάδια που είναι δύσκολο για τους άλλους να τα σβήσουν- ανακαλύπτει τον έναν και μοναδικό άνθρωπο για κείνη. Το απόλυτο πρότυπο, το ίδιο το πεπρωμένο της. Kismet. Από όχι live ακριβώς. Από το παράθυρο του λεωφορείου, όταν εκείνο φεύγει. Κάποιοι κακόβουλοι/παράλογα λογικοί θα σκέφτονταν πού το ξέρει… Μήπως it’s just a little crush… Μάλλον είναι ρομαντική η Λόρι. Μόλις τον κοίταξε, ένιωσε πλήρης. Τι πειράζει; Μετά από μια απελπισμένη, άκαρπη ετήσια αναζήτησή του, το σύμπαν βάζει το χέρι του… Τους ξέρετε αυτούς τους ανθρώπους που έλκουν τους πάντες όπως η βαρύτητα; Εκείνα τα σπάνια όντα τα γεμάτα έξαψη που εκπέμπουν μια αύρα η οποία τραβάει τους ανθρώπους στην τροχιά τους; Η καλύτερή της φίλη και συγκάτοικός της, η πανέμορφη, δυναμική κι επιτυχημένη (τι τύχη!) Σάρα, αποφασίζει να της γνωρίζει το αγόρι της. Το αγόρι από τη στάση του λεωφορείου… Και τώρα; Ακούει την καρδιά της ή μένει πιστή στη φιλία της; Συμβιβάζεται με την κατάσταση, κρατώντας κρυφά τα όποια συναισθήματα έχει –απογοητευμένη, όμως- για χάρη της κολλητής της, ανακουφισμένη μόνο που τον βρήκε; Εσύ, τι θα έκανες; Θα διάλεγες μια συμβατική ζωή; Κι αν δεν ξανάνιωθες ποτέ πάλι έτσι; Κι αν έχεις μια ευκαιρία να γνωρίσεις τον soulmate σου; Έτσι την κλωτσάς; Ιδίως όταν έχω κατεβάσει ένα μπουκάλι κρασί και κάπως σε αγαπώ κιόλας, σκέφτηκα. Σοβαρά τώρα, πρέπει αμέσως να πάω να κοιμηθώ, πριν σβήσω τα όρια που είχα χαράξει με την κιμωλία και τα ξαναπάω πιο μπροστά. Μπορεί μια φευγαλέα ματιά πίσω από ένα θαμπό τζάμι λεωφορείου να σε οδηγήσει στο πεπρωμένο της αληθινής αγάπης; Δεν πρόκειται για την κλασική and they lived happily ever after ιστοριούλα. Μιλά για τους θριάμβους και της αποτυχίες της ζωής. Για τις δεύτερες ή τις χαμένες ευκαιρίες. Καλύτερα, πρόκειται για μια δεκάχρονη ιστορία φιλίας και αυτογνωσίας, με απώλειες, με “αιθέριες” νέες αρχές, άλλοτε συγκίνησης, άλλοτε προσδοκιών, άλλοτε με θλίψη, άλλοτε με πόνο. Ιστορία λεπτών ισορροπιών, συγχώρεσης κι εξέλιξης. Γκάμα συναισθημάτων, τρομαχτικών σκέψεων, εμπειριών και περιπετειών δοσμένα με απλή γραφή καθημερινών και ωμών λέξεων. Άμεσοι χαρακτήρες, σκιαγραφημένοι με χιούμορ και ειρωνεία. Ένα ζωντανό, ρεαλιστικό, ανθρώπινο παραμύθι που σε αφήνει να το ντύσεις με χρώματα, με μυρωδιές, με φωνή, με πνεύμα και με ενέργεια. Αν έβρισκα κάποιο μείον εδώ είναι τα μεγάλα χρονικά άλματα από τον ένα χρόνο στον άλλο. Αλλά και πάλι δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο θα με κρατούσε σε εγρήγορση. Και κάποιες μικρές ελλείψεις λεπτομερειών σχετικά με τον Τζακ ή με άλλα λιγότερο σημαντικά πρόσωπα που αναφέρονται. Ανείπωτες αλήθειες ή ανώφελες εμμονές; Η Λόρι θα προσπαθήσει σκληρά, θα κάνεις θυσίες να μην αφεθεί έρμαιο στα συναισθήματά της για τον Τζακ, ώστε να μπορεί να βλέπει λαμπερή κι ευτυχισμένη τη σαν αδερφή της Σάρα. Μέχρι που θα προσπαθήσει να αναπτύξει μια φιλική σχέση με τον Τζακ, για χάρη της φίλης της. Ένιωσα μια ζεστασιά στη σκέψη ότι ήξερα τι έπινε δίχως να χρειαστεί να ρωτήσω, λες κι αυτό το τοσοδά πραγματάκι ήταν μια ακόμα βελονιά στο πάπλωμα της οικειότητάς μας. (…) Το πάπλωμά μας είναι χειροποίητο, έχει κατασκευαστεί με φροντίδα από αραχνοΰφαντα υλικά, πνιχτές κουβέντες και κλεφτές ματιές, κομμάτια ραμμένα μεταξύ τους με κλωστές από ελπίδες και όνειρα, ώσπου φτιάχτηκε αυτό το μεγαλειώδες, θαυμαστό, πανάλαφρο πράγμα που μας ζεσταίνει και μας φυλάει απ’ το κακό σαν να είναι καμωμένο από ατσάλι. Καμιά φορά γνωρίζουμε το σωστό άτομο όταν η στιγμή είναι απόλυτα λάθος. Δεν πρέπει όμως ν’ αρπάζουμε την ευκαιρία όταν αυτή εμφανίζεται; Χάνουμε, κερδίζουμε, αλλά αγαπάμε… Πότε κόντρα στο ρεύμα, ενάντια σε όλα, πότε γελάμε ενώ μέσα μας κλαίμε, πότε διώχνουμε άτομα, πότε ανοίγουμε νέα μονοπάτια, πάντα ζούμε… Γλυκές προσμονές και όνειρα αστερόσκονης… Όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το δικό μας ρολόι, τον δικό μας χρόνο. Με θέληση, με πίστη, με υπομονή, με καλοσύνη κι ευγένεια, ποτέ δεν είναι αργά για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Αν βρεις αυτό το κάτι –κατ’ εμέ, όταν βρεις αυτό το κάτι- που επιθυμείς με όλο σου το είναι, που αξίζει να πολεμάς γι’ αυτό ξανά και ξανά, που το λέει η καρδιά σου ότι αυτό είναι για σένα, ότι αυτό είναι το δικό σου πεπρωμένο, να την ακούς και να προσπαθείς με κάθε ρανίδα δύναμής σου γι’ αυτό. Δεν υπάρχει νόημα να αλλοιωθείς, να βιάζεσαι να δαμάσεις ή να κυνηγήσεις τον χρόνο. Όλα μπορούν να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μας. After all, tomorrow is another day… Φτάνει να… -Να αρπάζουμε τη στιγμή “από τα μαλλιά”… -Να εκφραζόμαστε με κάθε κόστος… Υπάρχουν πρώτα βλέμματα που μας βελτιώνουν ως ανθρώπους; Υπάρχει δύναμη στην οπτική έλξη; Υπάρχει αστραπιαίο χαμόγελο που σβήνει ό, τι έκανες χρόνια να γράψεις; Πόσο οφείλεις να περιμένεις τη μοναδική αγάπη όταν δεν υπάρχει διασφάλιση πως θα έρθει; «Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις αν μπορώ να ερωτευτώ μέσα σ’ ένα λεπτό, έναν μήνα ή έναν χρόνο;» Η πορεία ζωής τριών στενά συνδεδεμένα νεαρών ανθρώπων προς την ευτυχία. Ζωές που στροβιλίζονται ως τη λύτρωση. Δυνατότητες αγάπης και σχέσεις φιλίας που δοκιμάζονται. Μονοπάτια παράλληλα, κοινά ή παντελώς άτμητα/άσχετα για σχεδόν δέκα χρόνια. Κι έπειτα απ’ όλα αυτά, χωράει happy end; Προσωπικά, το τέλος δεν με ικανοποίησε απόλυτα, διότι όταν η ιστορία έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, ίσως έχει ανάγκη κάτι αντίστοιχο στο κλείσιμο του κύκλου της. Πάντως, δεν μου άφησε καμία πικρία. Επιλέξτε το κάθε μήνα, όταν θέλετε να διαβάσετε κάτι απολαυστικό, ανέμελο, ολίγον αναμενόμενο μα καθόλου πιεστικό. Διακοπές έρχονται!