Κάτω απ' τη μηλιά

ΚΑΤΩ ΑΠ΄ΤΗ ΜΗΛΙΑ, της Μαρίας Τζιρίτα, εκδόσεις Ψυχογιός Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα. Εγραψε ένα έργο που απευθύνεται σε ανθρώπους με ψυχή, συναίσθημα, δύναμη, κότσια που λέμε στο χωριό μου. Έργο αυτογνωσίας και αυτοταπείνωσης, συγχώρεσης και μετάνοιας. Αν είστε Ανθρωποι, διαβαστε το. Αν όχι, μη μπειτε στο κόπο. Δεν γράφτηκε για εσάς

ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη Οφείλω να παραδεχτώ πως η κυρία Τζιρίτα κάθε φορά καταφέρνει και μας εκπλήσσει ευχάριστα. Σε κάθε βιβλίο της, καταπιάνεται και με ένα διαφορετικό, αλλά πολύ σοβαρό θέμα. Με την πολύ δυνατή πένα της, καταφέρνει και μας δίνει ένα υπέροχο ψυχογράφημα, καλογραμμένο, άρτιο από κάθε άποψη, γεμάτο από έντονο συναίσθημα και συγκίνηση. Συνεχίζει και μας παραδίδει μαθήματα ζωής. Η αλήθεια είναι πως διαβάζοντας βιβλία της, δεν πλήττει κανείς ποτέ. Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, και εδώ αξίζει να τονίσουμε πως η ζωή η ίδια ξεπερνάει την όποια φαντασία του ανθρώπου. Πόσες φορές δεν έχουμε πει, αρκετοί από μας τουλάχιστον, την έκφραση «και που θα πέσει το μήλο; Κάτω από τη μηλιά θα πέσει.» Είναι όμως όντως έτσι; Η πορεία που ακολουθούμε στη ζωή μας είναι πράγματι από πριν χαραγμένη; Μα ό,τι και να κάνουμε, πεπρωμένο φυγείν αδύνατον; Ή μήπως δεν χρειάζεται να είναι έτσι; Μήπως τελικά πρέπει να αγωνιζόμαστε και να παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και για όποιες λάθος αποφάσεις, είμαστε εμείς και μόνο εμείς υπεύθυνοι και να υποστούμε τις όποιες συνέπειες και να μην ψάχνουμε για δικαιολογίες και άλλοθι; Τρεις γενιές γυναικών, της ίδιας οικογένειας, με τόσες πολλές ομοιότητες, αλλά και με τόσες πολλές διαφορές συνάμα. Η συγγραφέας μας με τη χαρισματική και σαφώς πολύ πιο ώριμη γραφή της, καταφέρνει να μας φέρει πολύ κοντά στις ηρωίδες της ιστορίας, και μας ξεδιπλώνει την ψυχοσύνθεσή τους, για να κατανοήσουμε καλύτερα τι ακριβώς κρύβουν στη ψυχή και τη καρδιά τους, να αγαπάμε και πονάμε μαζί τους, να μοιραζόμαστε τους προβληματισμούς τους, να νιώθουμε τι τις βαραίνει. Όλοι οι χαρακτήρες, ακόμα και οι δευτεραγωνιστές, δεν είναι διόλου χάρτινοι, απεναντίας πατάνε πολύ γερά στη γη. Τους βλέπουμε ολοζώντανους μπροστά μας. Το βιβλίο αυτό μας δίνει άφθονη τροφή για προβληματισμό, μιας και πραγματεύεται πολλά ζητήματα, όπως αυτό των οικογενειακών δεσμών, για το αν θα πρέπει να ακολουθούμε πιστά το «γονιδιακό πεπρωμένο» ή να πατήσουμε γερά στα πόδια μας και με θάρρος να ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο, το ζήτημα των ευθυνών που φέρουμε σχετικά με όλα όσα κάνουμε, κι όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, να μπορούμε να έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε τα λάθη της προηγούμενης γενιάς ή και γενικά των γύρω μας, για να μπορεί να έρθει η λύτρωση για όλους. Να το διαβάσετε! Έχει να σας δώσει πολλά και θα βγείτε απόλυτα κερδισμένοι!