Ο λαβύρινθος του Πάνα

Το βιβλίο «Ο Λαβύρινθος του Πάνα» είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του βραβευμένου με Όσκαρ Γκιγιέρμο ντελ Τόρο και της συγγραφέως Κορνίλια Φούνκε προκειμένου να μεταφέρουν στο χαρτί την ιστορία της ομώνυμης ταινίας του, η οποία τον κατέστησε γνωστό στο ευρύ κοινό καθώς απέσπασε το βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης ταινίας. Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο είναι επίσης γνωστός για την πρόσφατη ταινία του “The Shape of Water” που απέσπασε τέσσερα βραβεία Όσκαρ ενώ, συμμετείχε και στη σεναριογραφική ομάδα της τριλογίας του “The Hobbit”. Ο Λαβύρινθος του Πάνα, είναι μια ιστορία πολύ ιδιαίτερη, όπου ο ρεαλισμός και το παραμύθι αλληλοσυγκρούονται συνεχώς. Αιμοδιψείς φασίστες και τρομακτικοί φαύνοι, θαρραλέοι αντάρτες και πεισματάρες νεράιδες, σκοτάδι και φως ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί. Στο κέντρο αυτού του σκηνικού η μικρή Οφέλια, αποτελεί το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στους δύο κόσμους, ορφανή στον ένα, πριγκίπισσα στον άλλο. Και στους δύο αντιμέτωπη με τις φρικαλεότητές τους. Η σύλληψη της ιδέας από τον ντελ Τόρο είναι αριστουργηματική. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου είναι περιορισμένη ως προς την ανάπτυξή της. Η ιστορία κυλάει πολύ γρήγορα, τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο πριν προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις με αποτέλεσμα να νιώθεις ότι υπάρχουν κενά. Σαν κάτι να σου λείπει κι όταν τελειώνεις το βιβλίο και να σκέφτεσαι «Αυτό ήταν μόνο;». Η βάση της ιστορίας θα μπορούσε να δώσει τροφή για πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη και να αφήσει τον αναγνώστη «χορτασμένο». Να νιώσει ότι διείσδυσε ολοκληρωτικά στην ιστορία και την έζησε στο μέγιστο. Παρόλα αυτά, η τρέχουσα ιστορία διακόπτεται συχνά από μικρότερες ιστορίες οι οποίες αποπνέουν κάτι το παραμυθένιο και συμπληρώνουν την πλοκή με ορισμένα από τα κομμάτια που λείπουν. Τέλος, θεωρώ ότι για το εφηβικό κοινό στο οποίο απευθύνεται, είναι αρκετά βάναυσο. Οι περιγραφές των δολοφονιών και των βασανιστηρίων των ανταρτών ανταποκρίνονται περισσότερο στο ενήλικο κοινό. Αυτό βέβαια, ίσως και να είναι υποκειμενικό, διότι για τους ισπανούς που έζησαν τις φρικαλεότητες της δικτατορίας του Φράνκο, αυτές οι εικόνες μπορεί να λειτουργούν ως υπενθύμιση για τη νέα γενιά του σκοτεινού παρελθόντος στο οποίο, σαν λαός, δεν πρέπει να επιστρέψουν ποτέ. Συνοψίζοντας, το βιβλίο αυτό έχει μια πολύ ωραία πλοκή η οποία ισορροπεί άψογα ανάμεσα στο φανταστικό και το ρεαλιστικό, όμως θα την ήθελα περισσότερο ανεπτυγμένη για να νιώσω ότι ολοκληρώθηκε η αναγνωστική μου εμπειρία.

Ένα βιβλίο που ισορροπεί μεταξύ φανταστικού και πραγματικότητας.

Ένα ΦΑΝΤΑΣΙΚΟ βιβλίο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ. Μια απλά τέλεια ιστορία!

Ωραία μεταφορά από την οθόνη στο χαρτί, χωρίς ωστόσο να αγγίζει τη μαγεία της ταινίας. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν είναι καλό. Η γραφή του Del Toro και της Funke είναι εξαιρετική και αποδίδουν με μεγάλη επιτυχία τον σκοτεινό κόσμο του Πάνα. Το αληθινό σκότος όμως, η βία και η ωμότητα, δεν είναι στο φαντασιακό κομμάτι της ιστορίας αλλά στον πραγματικό κόσμο. Στην ανθρώπινη συμπεριφορά και το μίσος που μόνο οι άνθρωποι είναι ικανοί να θρέψουν για τους συνανθρώπους τους, όπως ενσαρκώνεται στον άθλιο χαρακτήρα του Vidal και τον πόλεμο.

Ο λαβύρινθος του Πάνα σε ένα επικό μυθιστόρημα φαντασίας. Μπροστά στους αναγνώστες ανοίγεται ένας κόσμος περίεργος και μαγικός