The Waves

Τα Κύματα είναι η ιστορία μιας παρέας φίλων, από την πρώτη μέρα του σχολείου έως τη δύση της ζωής τους. Έξι φίλοι που μεγαλώνουν με διαφορετικά όνειρα, διαφορετικούς στόχους, ερωτεύονται, απογοητεύονται, πέφτουν και ξανασηκώνονται και παρακολουθούν τον εαυτό τους να καθρεφτίζεται στα βλέμματα των άλλων. Η σαρωτική γραφή μιας γυναίκας που έγραφε βηματίζοντας ασταμάτητα μέσα στο σπίτι της, νευρώδης, γεμάτη εσωτερικούς κραδασμούς, μιλά - με αφετηρία την έννοια της φιλίας- για τον έρωτα, τη διαφορετικότητα, τη ζωή που περνάει, την αγωνία της ύπαρξης και της συνύπαρξης ενώ σχολιάζει πολυεπίπεδα τις σχέσεις των ανθρώπων σε συνάρτηση με τον χρόνο. Η Γουλφ, ευφυώς, καταφέρνει να μετατρέψει σε λογοτεχνία ένα ακατάσχετο, εσωστρεφές "μουρμούρισμα", συνθέτοντας περίπλοκα ανθρώπινα συστήματα• υπονοεί χωρίς ποτέ να οριοθετεί, εξερευνεί αλλά δεν καταλήγει σε ξεκάθαρο συμπέρασμα. Στην ρευστή αφήγησή της, δημιουργεί αντίστοιχα ρευστά όρια, έτσι ώστε - ακομη κι εμείς - να μην μπορούμε ποτέ να ξέρουμε πού τελειώνουμε και πού αρχίζουμε, πόσους ανθρώπους κουβαλάμε μέσα μας, ποιοι μας καθορίζουν, ποιοι μας κουβαλάνε μέσα τους αντίστοιχα - η φιλία εδώ δεν είναι άλλη μια ηθική αρετή, όσο ένας κατά βάση ισχυρός δεσμός μεταξύ των ανθρώπων. Είναι το μυστήριο της επιλογής του Άλλου ως αισθητικό σου συγγενή και υπαρξιακό σου συνοδοιπόρο στην απάλευτη σοβαροφάνεια και σπουδαιοφάνεια της ζωής. Γιατί, ίσως, τελικά οι φίλοι μας να είναι οι διάφορες εκδοχές του εαυτού μας, που τις αγαπήσαμε και τις απωθήσαμε, ανάλογα την ώρα, την εποχή, την ηλικία, τις (υποκειμενικές) εμπειρίες και τις αντοχές μας. Ίσως είναι αυτοί που μέσα στα χρόνια - σαν κύματα που έρχονται και φέυγουν - μάς πότισαν με τα όνειρα, τις αγωνίες, τις ζήλιες και τους ενθουσιασμούς τους. Αυτοί που διαπέρασαν σταδιακά το δέρμα μας, μας διαμόρφωσαν και χαράχθηκαν βαθιά μεσα στην ψυχή μας. Δύσβατο, ρευστό, ουσιαστικά συναισθηματικό, τα Κύματα είναι ένας υπερβατικός φόρος τιμής στο άγγιγμα των φίλων, το τόσο μοναδικό, το τόσο διαφορετικό απο αυτό των εραστών και των συγγενών.

Από τα ομορφότερα και βαθύτερα έργα που έχω διαβάσει ποτέ... Η Γουλφ, κόντρα στο ρεύμα της εποχής της, επιλέγει έναν ιδιαίτερο τρόπο αφήγησης, δύσκολο στην ανάγνωση αλλά ικανό να σε παρασύρει, βυθίζοντάς σε στον κόσμο των πρωταγωνιστών. Το σκεφτόμουν για πολλές ημέρες αφότου το τελείωσα, και σίγουρα είναι ένα διαμαντάκι της παγκόσμιας λογοτεχνίας που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα.

To ωραιότερο βιβλίο της Woolf. Το ωραιότερο βιβλίο του υψηλού μοντερνισμoυ. Το πιο αριστοκρατικο ύφος και η μεγαλύτερη καλλιτεχνική ευαισθησία. Τα πρόσωπα αρχετυπικα δοσμενα. Ένα playpoem όπως το χαρακτηρίζει η ίδια που συνδυάζει όλες τις αρετές της πρόζας, της ποίησης και το δραματικού μονολογου. Η συνειρμικη γραφή σε συνεπαίρνει χωρίς να εκβιάζει την ερμηνεία και η επιτήδευσης γίνεται μέσο δεξιοτεχνίας και λυρισμου. Όχι εύκολο βιβλίο αλλά αξέχαστο.

Τα Κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα για τον έρωτα, την ανθρώπινη φθορά και ύπαρξη. Η Γουλφ ήρθε πολλές φορές σε αντίθεση με το αφηγηματικό στυλ πολλών μοντερνιστών της εποχής της. Τα Κύματα είναι για μένα το ωραιότερο και σημαντικότερο βιβλίο της.