Ογκρέσα

Η Ογκρεσα σε πιάνει απ'το χέρι και σε οδηγεί στα μονοπάτια μιας ιστορίας συγκλονιστικής.Ενα βιβλίο που οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη,ενώ τις παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα!!!! Άλλο ένα ξεχωριστό βίβλιο που πρέπει να διαβάσετε!

Ξεκινάς κάποιες φορές να διαβάσεις ένα βιβλίο, ανυποψίαστος για αυτό που σε περιμένει. Η Ογκρέσα του Κώστα είναι ένα από αυτά. Η Ογκρέσα του λοιπόν, είναι μια ιστορία από αυτές που υπάρχουν για να σου επιβεβαιώσουν τον ορισμό του μοιραίου, του αναπόφευκτου, του πεπρωμένου και των συμπτώσεων, των αποφάσεων της στιγμής και των επιλογών μιας ζωής. Το παρελθόν έρχεται να συναντήσει το παρόν ώστε να του αποδείξει πως ο χρόνος δεν ξεχνά και, πως η ζωή βάζει κάποια στιγμή τα πράγματα που η ίδια μπέρδεψε, σε μια σειρά! Φυσικά όχι πάντα αναίμακτα και χωρίς συνέπειες! Θα εκπλαγείτε από την χαρισματική εναλλαγή στις τοποθεσίες και στους χρόνους της πλοκής. Θα εκπλαγείτε περισσότερο όμως από την ταχύτητα της ροής και σας το ορκίζομαι θα χρειαστείτε αναπνευστήρα για να το διαβάσετε, γιατί απλά δεν θα παίρνετε ανάσα. Η πένα του συγγραφέα ένας χείμαρρος ασυγκράτητος όμοιος με την διψασμένη Ογκρέσα, χαράζει μια πλοκή για τα πηγαία ένστικτα που ξεπηδούν όταν το μυαλό δεν δρα με την λογική αλλά απλά ελεύθερο. Αγάπη και μίσος. Ζωή και θάνατος. Και μία φράση: ποτέ μην πεις τυχερό κάποιον προτού πεθάνει! Αριστοτεχνικά, μεθυστικά, παρανοϊκά μπλεγμένα όλα, ώστε κλείνοντας το βιβλίο, χτυπάς την γροθιά σου πάνω του αυθόρμητα λέγοντας: Ναι, αυτός είσαι Κώστα Κρομμύδα! Για όλα αυτά θέλουμε να συνεχίσεις να γράφεις!!

η ιστορία της Κατερίνας είναι αυτή που κυριαρχεί στο βιβλίο. δεν μπορείς με τίποτα να προβλέψεις την εξέλιξη της πλοκής. Με καθήλωσε !

Ο Κώστας Κρομμύδας στην Ογκρέσα του, ορμώμενος από πραγματικά γεγονότα, γράφει για έντονα πάθη που οδηγούν πότε στην καταστροφή και πότε στη λύτρωση. Άλλωστε η απόσταση ανάμεσα στις δυο, είναι συχνά μηδαμινή, ανύπαρκτη… Με λόγο λιτό, χωρίς εντάσεις, μπαίνει αθόρυβα στη ζωή του αναγνώστη και ξυπνάει μνήμες απ’ το παρελθόν αλλά κυρίως, ενεργοποιεί τις θύμησες για το μέλλον. Με μια αδιόρατη, σχεδόν διάφανη γραφή, μετουσιώνει την μυθική μορφή της Ογκρέσα σε κάθε γυναίκα που ερωτεύεται και αγαπά έτσι ακριβώς όπως ορίζει η φύση της. Η πένα του Κώστα Κρομμύδα δεν με καθήλωσε…. Δεν μπόρεσε να με καθηλώσει – ευτυχώς - γιατί με προκαλούσε σ’ ένα αέναο ταξίδι της ψυχής, του κορμιού, του μυαλού, της ύπαρξης μου. Διαβάζοντας την Ογκρέσα, ανακάλυψα τον Γιάννη της δικής μου ζωής, τον Διονύση, το Λουκά, τον Κυριάκο, το Μηνά… Ήταν μαγικό το να μπορώ να με βλέπω πότε σαν Κατερίνα, πότε σαν Ροδία ή σαν Αγγελική… Ένιωσα τρόμο, όχι με τις αναφορές, αλλά με ό,τι έκρυβαν από πίσω. Ένιωσα πόθο, όχι με τις περιγραφές, αλλά με το συναίσθημα που βίωνε ο ίδιος ο συγγραφέας. Ένιωσα έκπληξη όταν ξεπήδησε ένα χαμόγελο απ’ τα χείλη μου, χωρίς ίχνος ελαφριάς διάθεσης στο γράψιμο του Κώστα Κρομμύδα. Τρομακτικά άσχημα γεγονότα, παιγνίδια της μοίρας των ηρώων του βιβλίου, ανακατεύθηκαν περίτεχνα με την καθημερινότητα τους κι έδωσαν στίγμα ιστορικού περιεχομένου και ταυτόχρονα προφητικού κειμένου για μένα, για σένα, για τον κάθε αναγνώστη.

Μία ακόμη καθηλωτική ιστορία. Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει γρήγορη πλοκή. Τα μικρά κεφάλαια πολύ βοηθητικά και οι εναλλαγές κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση και αγωνία. Κατατάσσεται κατά την γνώμη μου στα βιβλία αστυνομικού είδους με έντονο όμως το στοιχείο του ερωτισμού μέσω των πρωταγωνιστών του.