Επίσημο σχολικό βιβλίο του Υπουργείου Παιδείας για την σχολική χρονιά 2014 – 2015.

Η Χημεία της Κατεύθυνσης στηρίζεται άμεσα στη Χημεία της Γενικής Παιδείας της οποίας αποτελεί όχι ακριβώς συνέχεια αλλά συμπλήρωση και εμβάθυνση. Απευθύνεται πλεόν σε μαθητές οι οποίοι επέλεξαν τη Χημεία ως ένα είτε κύριο είτε ως απαιτούμενο μάθημα για τον κύκλο των μεταλυκειακών τους σπουδών. Συνεπώς όλοι οι τεθέντες στόχοι και αντικειμενικοί σκοποί στη Γενική Χημεία εξακολουθούν να ισχύουν και στη Χημεία της Κατεύθυνσης. Μία νέα παράμετρος η οποία υπεισέρχεται είναι ότι τα μαθήματα αυτά της κατεύθυνσης θα πρέπει να λειτουργήσουν σαν μια εισαγωγή των αντίστοιχων μαθηματων που θα ακολουθήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι μαθητές επιδιώκεται να είναι σε θέση :

• Να ορίζουν τι είναι οξύ και τι βάση κατά Arrhenius και κατά Bronsted - Lowry και να αναγνωρίζουν τα συζυγή ζεύγη οξέων - βάσεων. Να ορίζουν τη σχετική ισχύ ενός ηλεκτρολύτη, να περιγράφουν τους παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται και να ταξινομούν τους ηλεκτρολύτες σε ισχυρούς και ασθενείς. Να γράφουν τις χημικές εξισώσεις διάστασης ή ιοντισμού των ηλεκτρολυτών και τις αντίστοιχες εκφράσεις της σταθεράς ιοντισμού για τα ασθενή μονοπρωτικά οξέα και βάσεις. Να υπολογίζουν τις τιμές των μεγεθών: αρχική συγκέντρωση ηλεκτρολύτη, συγκεντρώσεις ιόντων στην ισορροπία, βαθμός ιοντισμού, σταθερά ιοντισμού. Να ορίζουν τη σταθερά ιοντισμού του νερού. Να ορίζουν το pΗ, να ταξινομούν τα διαλύματα σε όξινα, βασικά και ουδέτερα και να υπολογίζουν το pΗ ενός ηλεκτρολυτικού διαλύματος. Να περιγράφουν την επίδραση κοινού ιόντος και τις συνέπειες που έχει στο βαθμό ιοντισμού ενός ηλεκτρολύτη. Να γνωρίζουν τι είναι ρυθμιστικά διαλύματα, τους τρόπους παρασκευής τους και τη δράση τους. Να ορίζουν τι είναι δείκτες, να εξηγούν τη δράση τους και να αναφέρουν τη χρησιμότητά τους στην ογκομετρική ανάλυση. Να ορίζουν το γινόμενο διαλυτότητας, να υπολογίζουν τη διαλυτότητα ενός δυσδιάλυτου ηλεκτρολύτη και να προβλέπουν το σχηματισμό ή όχι ενός ιζήματος με βάση την τιμή του γινομένου διαλυτότητας.
• Να περιγράφουν τη δομή και τη λειτουργία ενός γαλβανικού στοιχείου, να εξηγούν το ρόλο της γέφυρας άλατος (ηλεκτρολυτικού συνδέσμου) και να αιτιολογούν την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με τη βοήθεια χημικών αντιδράσεων. Να ορίζουν το πρότυπο δυναμικό ημιστοιχείου, και να συσχετίζουν την τιμή του με την οξειδωτική ή αναγωγική ισχύ του. Να ορίζουν το πρότυπο δυναμικό στοιχείου και από την τιμή του να προβλέπουν αν γίνεται αυθόρμητα ή όχι μια αντίδραση οξειδοαναγωγής. Να εξηγούν τη λειτουργία των μπαταριών και να τις ταξινομούν σε κατηγορίες.
• Να ορίζουν τη στερεοϊσομέρεια και να την ταξινομούν σε κατηγορίες (εναντιομέρεια και διαστερεομέρεια). Να ορίζουν και να εξηγούν τη γεωμετρική ισομέρεια στις άκυκλες οργανικές ενώσεις. Να ταξινομούν τις οργανικές αντιδράσεις σε αντιδράσεις προσθήκης, απόσπασης, πολυμερισμού, υποκατάστασης, οξειδοαναγωγής κλπ. Να εξηγούν το μηχανισμό ορισμένων οργανικών αντιδράσεων. Να γράφουν μια σειρά χημικών εξισώσεων που οδηγεί, θεωρητικά, στη σύνθεση ορισμένων οργανικών ενώσεων. Να διακρίνουν ορισμένες οργανικές ενώσεις με βάση τις χημικές και φυσικές τους ιδιότητες.